70
3-0 a kadar fener'in tabiri caizse ağzına sıçtığımız maçtı.attıkları iki golden ilki auta giden topa korner verilmesi ve tuncay'ın kafa vurması sonucu ikincisi de mondragon'un hiç beklenmedik bir şekilde hatalı çıkışı sonrası gelmişti.ilk yarıda 1-0 iken pinto'nun enfes bir şutu direğin az farkla üzerinden gitmese bam başka olacak bir maçtı.ancak bizim açımızdan kırılma anları ikinci yarının başlarında yaşanacaktı.ikinci yarıda oyuna giren arif 47.dakikada bi pozisyonda vurmuş rüştü topu çelmişti.iki dakika sonra ise hasan şaş'ın ortasında yaptığı plase direğe takılınca bu yıkımın dönüm anı oluşmuştu artık.eğer o top gol olsa kalan kırk dakikada o havayla feneri yerle bir etmemiz içten olmayacaktı.ancak o topun içeri girmemesi ortega'nın kırmızı kartı derken iyice yüklenmişken sağdan gelen bir orta ve serhat'ın koyduğu ayak.o dakikadan sonra takım kontrolünü kaybetti.iki pas yapamaz hale geldik.4-0 olunca bülent çıktı ve savunma denen şey tamamen bitti.tükendi...ceyhun 5 yapınca kıp kırmızı ve konuşamayarak eve geldim.kardeşime 5 dediğimde şaka sandı.akabinde maraton'u açınca şansal 6 oldu dedi pişmiş kelle gibi sırıtarak.içim acıyodu.dünyam kararmıştı. resmen okula gitmekten acizdim ve dışarıya çıkamayacak kadar kötü hissediyodum kendimi.bu maçın hakkı bu değildi kesinlikle.olmamalıydı.keşke olmasaydı...
