295
beklenen gelir henüz gelmemiş ve muhtemel olandır. buradaki risk “başarısızlıktır”. galatasaray’ın gelir kalemleri futbol takımının başarısı, başarının kalıcılık vaadi, imajı, görüntüsüyle doğru orantılıdır. dolayısıyla hep ama hep risk altındadır.
borç ise nettir. kime neyi ne zaman ödemen gerektiği bellidir.
o nedenle yönetimlerin yaptığı borçlarla beraber yarattıkları gelir kalemlerini ve bunu hangi şekilde yaptıklarını da tartışmak gerekiyor. sürdürülebilirlik için bu maaş risklerini tüm kulüpler düşürmeye çalışsa da galatasaray ve hatta fenerbahçe’nin de potansiyeli oldukça yüksek. bu takımlar real, munich, psg modelleriyle, en iyileri alarak hareket ettiklerinde getirinin artma potansiyeli, düşük maaşlı iyi futbolcularla artma potansiyelinden fazla. zira sadece başarı değil, futbolcu da ilgiliyi çeken bir unsur.
dolayısıyla borcu konuşurken artan hasılat artışlarına da bakmak, bunları hangi ve kimin kararlarıyla aldıklarını izlemek lazım.
dursun özbek’in derdinin galatasaray olduğuna inanmıyorum. gözlerine baktığında hemen anlıyorsun farklı ajandaları olduğunu fakat gerçek şu ki borç tek başına eleştiri başlığı değil.
futbolcu maaş ve amortismanlarını düşündüğümde bugüne kadar alınmış en rezalet risk icardi’yle anlaşıldığı dönemki risk. o da alınmak zorunda olan bir riskti. bu adam bizim için futbolcudan öteydi dolayısıyla o da aslında taraftar sayısıyla bize geri döndü. tüm transferler kendini amorti edebiliyor. dolayısıyla sevmesem de detaysız yapılan finansal analizin bir anlamı olmadığını düşünüyorum.
borç ise nettir. kime neyi ne zaman ödemen gerektiği bellidir.
o nedenle yönetimlerin yaptığı borçlarla beraber yarattıkları gelir kalemlerini ve bunu hangi şekilde yaptıklarını da tartışmak gerekiyor. sürdürülebilirlik için bu maaş risklerini tüm kulüpler düşürmeye çalışsa da galatasaray ve hatta fenerbahçe’nin de potansiyeli oldukça yüksek. bu takımlar real, munich, psg modelleriyle, en iyileri alarak hareket ettiklerinde getirinin artma potansiyeli, düşük maaşlı iyi futbolcularla artma potansiyelinden fazla. zira sadece başarı değil, futbolcu da ilgiliyi çeken bir unsur.
dolayısıyla borcu konuşurken artan hasılat artışlarına da bakmak, bunları hangi ve kimin kararlarıyla aldıklarını izlemek lazım.
dursun özbek’in derdinin galatasaray olduğuna inanmıyorum. gözlerine baktığında hemen anlıyorsun farklı ajandaları olduğunu fakat gerçek şu ki borç tek başına eleştiri başlığı değil.
futbolcu maaş ve amortismanlarını düşündüğümde bugüne kadar alınmış en rezalet risk icardi’yle anlaşıldığı dönemki risk. o da alınmak zorunda olan bir riskti. bu adam bizim için futbolcudan öteydi dolayısıyla o da aslında taraftar sayısıyla bize geri döndü. tüm transferler kendini amorti edebiliyor. dolayısıyla sevmesem de detaysız yapılan finansal analizin bir anlamı olmadığını düşünüyorum.
