191
verimliliği hangi oyuncularla, nasıl oynadığınıza bağlı olan sistem.
icardi’nin yanına osimhen alınınca biz bu sisteme döndük. dna’sında ileride gegen pressing olan takım için bu değişiklik şarttı. gerçi bu sistemin orta beşlisinin 2 yanındaki bek kanatların biri hızlı hücuma katılan, öbürü daha sabit oyun kuran olunca defans hattı maç esnasında 4’lüye dönebiliyor. tabii bunda sol bek oynamış abdülkerim’in ve hızlı sanchez’in bek kademesine girebilme avantajı var. ayrıca savunmayı ileri çıkarıp kompakt kaldığında hatlar birbirine yakın olduğunda diziliş çok da farketmiyor.
rıdvan dilmen’in şaşkınlıkla dediği gibi, bir maç esnasında, okan buruk galatasaray’ı üç tane dizilişle dönüşümlü oynatabiliyor ki kendi ifadesine göre bu türkiye’de çok endermiş.
bana göre üçlü defansın faydası oyuncuların taktik becerilerini değiştirip ayrıayrı dizilişleri çok rahat oynama becerisi vermesi. daha zor olan 3’lü defanslı sistemi becerebilen öbürlerini daha rahat yapabiliyor.
galatasaray’ın zaman zaman bunu oynaması iyi bir seçim çünkü:
1-) osimhen ve icardi gibi 2 oyuncuyu aynı anda sahada, kendi mevkilerinde görme imkanı veriyor.
2-)netice: ligte yenilgisiz açık ara liderlik geldi ilk yarı sonunda.
3-)karşılıklı bol gollü maç herkes için daha izlenebilir.
seyirci dostu takım olmak her zaman avantajlıdır.
4-)oyuncuları daha istekli ve çoşkulu kalıyor. yoğun maç programında bu önemli.
5-) futbolcuların birçok diziliş oynama becerilerini ve oyun zekalarını yükseltiyor.
6-) 3’lü oynayan ofansif bir takım, geriye otobüs çekip defansif olabilir ama dörtlü defansif oynayan bir takım, çabucak ofansif olup golü bulamaz.
ama tabii bütün bu dizilişlerden de öte , bir de nirvana var:
steroid mucizesi, pırıl pırıl zeka çağdaş atan’ın “kaleciyi ileri çıkarmalı 4-2-5’i” bu alemde zirvedir, nirvanadır, ütopidir.
icardi’nin yanına osimhen alınınca biz bu sisteme döndük. dna’sında ileride gegen pressing olan takım için bu değişiklik şarttı. gerçi bu sistemin orta beşlisinin 2 yanındaki bek kanatların biri hızlı hücuma katılan, öbürü daha sabit oyun kuran olunca defans hattı maç esnasında 4’lüye dönebiliyor. tabii bunda sol bek oynamış abdülkerim’in ve hızlı sanchez’in bek kademesine girebilme avantajı var. ayrıca savunmayı ileri çıkarıp kompakt kaldığında hatlar birbirine yakın olduğunda diziliş çok da farketmiyor.
rıdvan dilmen’in şaşkınlıkla dediği gibi, bir maç esnasında, okan buruk galatasaray’ı üç tane dizilişle dönüşümlü oynatabiliyor ki kendi ifadesine göre bu türkiye’de çok endermiş.
bana göre üçlü defansın faydası oyuncuların taktik becerilerini değiştirip ayrıayrı dizilişleri çok rahat oynama becerisi vermesi. daha zor olan 3’lü defanslı sistemi becerebilen öbürlerini daha rahat yapabiliyor.
galatasaray’ın zaman zaman bunu oynaması iyi bir seçim çünkü:
1-) osimhen ve icardi gibi 2 oyuncuyu aynı anda sahada, kendi mevkilerinde görme imkanı veriyor.
2-)netice: ligte yenilgisiz açık ara liderlik geldi ilk yarı sonunda.
3-)karşılıklı bol gollü maç herkes için daha izlenebilir.
seyirci dostu takım olmak her zaman avantajlıdır.
4-)oyuncuları daha istekli ve çoşkulu kalıyor. yoğun maç programında bu önemli.
5-) futbolcuların birçok diziliş oynama becerilerini ve oyun zekalarını yükseltiyor.
6-) 3’lü oynayan ofansif bir takım, geriye otobüs çekip defansif olabilir ama dörtlü defansif oynayan bir takım, çabucak ofansif olup golü bulamaz.
ama tabii bütün bu dizilişlerden de öte , bir de nirvana var:
steroid mucizesi, pırıl pırıl zeka çağdaş atan’ın “kaleciyi ileri çıkarmalı 4-2-5’i” bu alemde zirvedir, nirvanadır, ütopidir.
