• 440
    arkadaşlar benim hayatımda ailem ve galatasaray'dan başka hiçbir şeyin önemi yok. dün sahada olanlardan sonra inanın hala sinirden, üzüntüden kendime gelemiyorum. bir şeylerle meşgul olmaya çalışıyorum ama yok olmuyor.

    galatasaray benim hayatımın ta kendisi oldu ta çocukluğumdan beri. çocukluğumun kahramanını bu kadar aciz görmek zoruma gidiyor. her şeyin düzeleceğine dair ne umudum ne sabrım var. umarım bize bunu yaşatanlar, yaşattıklarını yaşamadan ölmezler.
  • 178
    dertliyim sözlük. hemde sözlük yüzünden dertliyim*. ders çalışmam lazım. kpss'ye 3. girişim olacak bu sefer olsun artık diyorum. herşeden soyutladım kendimi, hiçbir sosyal aktivitem kalmadı. tek sorun sözlük. abi ayrılamıyorum bilgisayarın başından. tam kapatıcam dur iki entri daha okuyayım diye diye saatlerimi harcıyorum. aynı renklere gönül verdiğim insanların yanından ayrılıyormuş gibi hissediyorum. sözlüğe giriş yapınca da sanki onlarla aynı masada oturuyormuşum gibi. dertliyim ama tatlı bir dert. sarı kırmızı bir dert. umarım bu sefer kazanırım kpss'yi de bende öğrencilerime kavuşurum artık.
  • 552
    öz babamdan daha çok babalık yapan, her derdime koşan ve başım her sıkıştığında kucak açan adamı ansızın kaybettik. yine binbir küfürle iş yerine geldim bir yandan sözlüğe bakıp, bir yandan sipariş ettiğim mikrofonu bekliyordum. annem aradı, yangın sebebiyle yardımcı olabilmek ve bu esnada şahsi işlerini de görebilmek adına ödemiş'e gitmişlerdi. telefonda ağlıyor, hiçbir şey anlamıyorum. kalbi durdu dedi.. o sıcakta düşmüş bayılmış babam, ağzından köpükler saçılmış öylece kalmış orada, kim bilir kaç dakika ya da saat. hem panik atak, hem aileyi bir arada tutmak zorunda olmak.. ama benim de babam öldü, ben de evladım diyememek ve onlara bir şey olmasın diye çırpınırken, bir yandan kendimle ilgili kuruntulara sus demek.. çok zor, allah kalanların tüm sevdiklerine ve kendilerine uzun ömürler versin. 12 vatan evladının öldüğü bir gün böyle bir şey yazmak istemezdim, önce şehitlerimizden ve yaslı ailelerinden ve sonra siz yazarlardan özür dilerim sadece birkaç saat içerisinde çok yoruldum.
  • 96
    iyi geceler sözlük. bu entry'i hangi başlığa yazacağım bilemedim. başta derdimi dökeceğim, ardından da sizlerden yardım isteyeceğim.

    bir derdimiz varsa ve bu derdi gecenin köründe yazıyorsak konu bellidir diye tahmin ediyorum. aşk acısı. bir de bu entry'de bazı yerlerde küfür edebilirim sözlük. yanlış anlaşılmasın kişiye değil edeceğim küfürler. hayata karşı bir isyan.

    neyse kısa kes aq diyenler olacaktır. konuya başlayalım.

    sözlük ben bir kız sevdim, seviyorum ve seveceğim sanırım. acım da şu, kız beni reddetti. taa mart ayında reddetti bu arada onu da söyleyim. ulan amua goyum kızı bir de 3 temmuz 2013'de gördüm ilk. şike sürecine döndü aq hayatım. hep belirsizlik üzerine kurulmuş gibi bir garip. neyse, sözlük unutamıyorum işte gavurun kızını. tekrar konuşacağım kafaya koydum.

    şimdi de konuyu başka bir yönden değerlendirip sizden yardım isteyeceğim. kızı tanımıyorum sözlük baştan söyleyim. sadece adını soyadını ve okuduğu bölümü biliyorum. bir de galatasaraylı onu da söyleyim ki siz bana yardımcı olacaksanız eğer daha motive edici bir sebep olsun. bize ne aq senin aşkından demeyin :(

    bana şimdi la siktir git mal tanımadığın kıza nasıl aşık oluyorsun diyebilirsiniz. herkes aynısını dedi. ben çözüm arıyorum arkadaşlar. eğer mesaj kutumu yeşillendireceksiniz bunu yazmayın ciddi söylüyorum. bir de bu gavurun kızının arkadaşıyla tanıştım bala göte. dünya gerçekten küçükmüş yani o derece. o da küsmüş geçenlerde, bana boşver onu diyor. belki de kıskanıyordur bilmiyorum ama iyi gün dostu olduğunu, zor günlerinde yardımcı olmadığını söylüyor. o arkadaşından bir beklentim yoktu zaten dedimya bala göte tanıştık diye. ama bana bir şey söyledi. hayatında hiç sevgilisi olmamış bizim kızın. burası kilit noktalardan biri. yardım için özellikle.

    bizde de var biraz insan sarraflığı. onu söyleyim öncelikle. bu kızdan kimseye zarar gelmez, gelemez. valla gözlerinden anlıyorum. neyse konumuz bu değil.

    yardım istiyorum arkadaşlar. dedimya tekrar konuşacağım diye. konuşmak istemese bile zorla da olsa karşısına geçip içimi dökeceğim. şimdi hayatında hiç ilişkisi olmamış bir kıza karşı nasıl hamlelerde bulunabilirim? onu nasıl etkileyebilirim? bunu hem erkeklerden hem de bayan yazarlarımızdan dinlemek istiyorum. yani bu konuyla ilgilenip bana dönüş yaparsanız ne mutlu bana.

    not: olay tamamen içimi döküp kızla adam akıllı tanışabilmek. yani bu konuşmanın sonunda bir arkadaşlık başlatabilmek. sizden bir okuma metni istemiyorum. taktik diyelim. bana küçük taktikler vermenizi istiyorum.

    yazı çok boş oldu aslında onun ben de farkındayım. bir de 1000. entry'mi girmiş bulunmaktayım an itibariyle. giriyim de kurtuluyum şu tripten. çok da küfür etmemişim yeni farkettim. sürekli depola butonuna basmak zorunda kaldım onu da belirtiyim. moderasyona gönderme yapmak şart. telefondan yazınca çok zorlanıyoruz :(

    al ulan gavurun kızı 1000. entry'mde de sen varsın. hayatımı, düzenimi siktin aq. sigarayı bile bıraktım seninle konuştuğumda olumlu bir tepki alırım diye.
  • 331
    11 haziran 2015
    benim doğum günüm.
    30 yaşına girdim bugün.
    söylemesi ne kadar da kolay.
    oysa hazmetmesi çok zor bir durum.
    meslek sahibi olmak dışında ne yaptım?
    bırakın çocuk sahibi olmayı, evlilik bile yok.
    gerçi evlenmek zorundamıyım onu da bilmiyorum bilmiyorum.

    aile baskısı, arkadaşların bir bir evlenmesi ve baba olma hissinin merakı.
    bunlar beni zorluyor aslında, yoksa evlilik çokta matah bir şey değil bence.
    neyse...
    yaşlanmış hissediyorum dostlar.
    yaşlanmış ve yalnız.
  • 538
    çok yoruldum be sözlük. insanların herkesi kötü niyetli sanmasından, herşeyi kötü niyetli görmesinden, üç günlük dünyada gereksiz hırslara sahip olmasından ve bu hırslar yüzünden birilerinin ayağını kaydırmaya çalışmasından gerçekten çok yoruldum.
    iyi niyetli olmaktan yoruldum. insanları sevmeye, onları anlamaya çalışırken onların insan sevmediğini kimseyi anlamak istemediklerini görmekten yoruldum.
    anlaşılamamaktan ve sürekli içimde birşeyleri biriktirmekten yoruldum.
    insanların kötü niyetli olmasından, her hareketimde temkinli davranmaya çalışmaktan, söylemek isteyip söyleyemediklerimi yutmaktan yoruldum.
    "si. işinizi bilmem neyinizi" diyememekten yoruldum.
    bu kadar zor mu iyi insan olmak diyememekten yoruldum.
    kimseyle sorgulanmadan dertleşememekten yoruldum.
    niye lan bu kadar hırs nedir yani ya. şurada kaç sene yaşayabileceğiz ya. bu kadar zor mu ya iyi insan olmaya çalışmak, empati kurmaya çalışmak.
  • 503
    19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçında yenilince kişisel olarak bana koymadı önemsiz bir ayrıntı olacak, sonuçta kadıköy'de kupa kaldırmış takımız.
    tek üzüldüğüm konu şu oldu 4 yaşında oğluma galatasaray'ı öğretmeye çalışıyorum vs top oynuyoruz fener'e karşı bol gollü maçların özetini falan izletiyorum ilk önce düşman olarak tanıttım ama gerek yok sonra yumuşatıp rakip olarak tanıtıp devam ettim parka falan gidiyoruz ben galatasaray'ım şampiyonuz vs her şey çok güzel diyorum ki içimden akşam arabayla tura vs çıkarız ve sonuç rezalet. çocuğu kreşe götürürken, kreşte bir tane belli ki babası fanatik biri olan çocuğu fenerbahçe forması ile önceden görmüştüm getirirken ama daha bizim çocuğu işlemeye alamadığım için sıkıntı yoktu. tahmin ettim forma ile geleceğini o çocuğun yapacak bir şey yok. sonuç akşam çocuğu almaya gittiğimde o aklı ile baya baya kavga etmiş biz şampiyonuz, fenerbahçe düşmanımız sen hatalısın vs diye bizim ki biraz da ısrarcıdır illallah ettirir iyi ki tanık olmadım. neyse akşam biraz yatıştırmaya çalıştım biz birinciyiz onlar ikinci herkes farklı takım tutabilir vs anlatmaya çalıştım. buda bir gelişim özelliği sonuçta hayatın içinde bunları öğrenmesi lazım ama ne yalan söyleyeyim üzüldüm.
  • 437
    bugün yine yeni yeniden hükümet torpillisi bir takıma hakem kıyağıyla 3 puan aldırmışlar. böyle bir rezilliğe şahit olduktan sonra insanın maç izleyesi gelmiyor, yemin ediyorum 1 ekim 2022 adana demirspor galatasaray maçını zerre heyecanlanmadan izledim, "kazansak ne olacak ki" diye düşündüm. yarışın kızıştığı haftalarda yine paçamızdan aşağı çekeceklerse yarışa girmenin ne anlamı var? iki sene önce bjk, bir sene önce trabzon, bu sene belki başakşehir belki yine trabzon. şampiyonun masa başında belirlendiği dangalak bir organizasyonun figüranı olmak için mi bu kadar çaba? bu kadar transfer? bu kadar stres, bu kadar heyecan?

    bu ülke insanıyla dalga geçen, milyonlarca vatandaşının gözünün içine baka baka emeğini ve yaşama sevincini çalan bir devletin vatandaşı olmaktan sonsuz bir üzüntü duyuyorum. günün birinde çocuğum olursa kesinlikle bir türk takımının taraftarı olmasına müsaade etmeyeceğim. barcelona'yı tutsun, lyon'u tutsun hatta dinamo zagreb'i tutsun ama bu ülkenin hiçbir şeyini tutmasın.

    benim bu ülkede çektiğim ızdırabı çocuğum çeksin istemiyorum.
  • 539
    10 yılı aşkın süre önce manisa soma'da hayatını kaybeden 301 madenciyi hiç unutmadım. ömrümün sonuna dek unutmayacağım…

    bolu kartalkaya'da hayatını kaybedenler için de çok üzgünüm.

    yıllar geçiyor, onlarca yüzlerce hatta binlerce vatandaşımız ihmalkarlık, sorumsuzluk ve denetimsizlik yüzünden hayatlarını kaybetmeye devam ediyorlar.

    yeri geliyor asgari ücretle çalışan insanlar, yeri geliyor tatil için bir otel odasına günlük binlerce dolar ödeyebilecek ekonomik güce sahip insanlar ölüyor.

    hepsinin sebebi: maden sahipleri, otel sahipleri, fabrikatörler, müteahhitler, avm sahiplerinin cebinden iki kuruş fazla para çıkmasın. denetime gelen mühendise güzel bir ziyafet çektirelim, gerekirse biraz rüşv.. maddi yardımda bulunalım ki otelimizi, firmamızı mühürlemesin. düzgün, dürüst, liyakatli biri denk gelirse patronu üzerinden işten atmakla tehdit edelim, yazdığı raporu bir şekilde "revize" ettirelim…

    paranın kölesi olmuşsunuz. canlarına kıydığınız insanlar umurunuzda bile değil, vicdanınız da sızlamıyor. en fazla bir soruşturma açılır, o da delil yetersizliğinden dolayı bir şekilde kapanır zaten… ya da dosya zaman aşımına uğrar. aman diyeyim ifade vermeye, duruşmaya falan giderken en şık takım elbiselerinizi giymeyi unutmayın!

    ben gerçekten bıktım, usandım, yoruldum artık. ama binlerce km uzakta olsam da bu konuları kafaya takmadan edemiyorum.

    "allah belanızı versin" demeyeceğim, çünkü vermiyor. gözünüz doysun!

    https://x.com/seda_ozen/status/1881643138487394308
App Store'dan indirin Google Play'den alın