• 57
    bir kere bu saha zemini ile olmaz. tesislerin de çok iyi olması gerekiyor. futbolcu tesisten girdiği anda ben tıkır tıkır işleyen bir sisteme giriyorum havasını hissetmeli.

    ikinci büyük engelimiz maalesef fenerbahçe. adamlar 10 yıldır başarısız hala mali olarak bizden iyiler. şakır şakır futbolcu transfer ediyorlar.

    bunların dışında oyun olarak, taktik olarak ve teknik direktör olarak ligin bayern’i olduk bile.
  • 13
    masa başı işleri dönmese galatasaray için mümkün görünen bir olay. zira 4 yıl peş peşe gelen şampiyonluktan sonra hakemler tarafından kolaylaştırılan inanılmaz bir fb şampiyonluğu gelmişti. ertesi yıl yine galatasaray olmuştu. yani 6 yıl olabilirdi seri.

    keza ünal aysal zamanı iki yıl üst üste gelen şampiyonluktan sonra galatasaray içeriden karıştırıldı, fatih terim ile başkanın arası açıldı. hakemler galatasaray'ı acayip kararlarla durdurdu ve seri bozuldu.

    yine son fatih terim döneminin 3. sezonunda beşiktaş'ın averajla şampiyon olması büyük şaibelerle doluydu. peş peşe üçüncü şampiyonluk da böyle gitti.

    türkiye'de sürekli bir ara açılmasın, rekabet olsun kafası var. bunun için de doğal sürece müdahale etmekte beis görmeyen bir zihniyet var. galatasaray bütün unsurlarıyla birleşirse ve her sezon sürekli akıllı hamleler yaparsa belki o zaman bayern münih gibi ligi tek başına domine eder.
  • 74
    bu durum galatasaray için artık fazlası ile geçerlidir. lamı cimi yok. avrupa kupalarımız zaten vardı. ligde 25 şampiyonluğumuza karşı, şaibeli şampiyonluklara rağmen en yakın 19; türkiye kupasında 19 şampiyonluğumuza karşı en yakın 11; süper kupada 17 şampiyonluğumuza karşı en yakın 10 şampiyonluk alan takımlar var en fazla. ee bayern olmak böyle bir şey değil mi? daha ne lazım belki o istediğinde şampiyon olacak istikrar bizde yok. bunda da ülkenin konjonktrü etkili maalesef. ama o güç kesinlikle var bizde. ve bunu da yansıtmışız zaten. hatta yavaş yavaş rakipler de kabullenmiş bunu. en fazla 2 sene düşeriz yine geliriz bir şekilde biz. en kötü dönemlerimizde bile şampiyonluklara sahibiz. büyük maçlarda da tam istikrar sağlanabilir ve bu kulüp kültürü olursa her şey tam olacak.üzerine avrupa başarıları da gelirse tamamen hegemonya gelir. iyice abi takım oluruz. ama şimdi bile galatasaray'ın adı ülkenin önünde bir marka ve yıldız gibi parlamakta.
  • 67
    gerçekleşmesine yalnızca 9 maç kalan süreç.

    kabul edelim ki türkiye süper ligi tarih boyunca galatasaray, fenerbahçe ve beşiktaş'ın dönüşümlü şampiyon olduğu bir ligdi.

    ta ki 1996'da fatih terim galatasaray'ın başına geçene dek.

    önce takımı süper lig tarihinde hiç görülmemiş şekilde 4 sene üst üste şampiyon yaptı. ertesi sezon 2000-01'de artık üst üste beşinci kez galatasaray'ın şampiyon olmasına izin verilmedi ve galatasaray orada belki de ilk kez frenlendi.

    2013'te galatasaray yine bir hegemonyaya doğru giderken 6+0+4 yabancı kuralı, galatasaray'ı çalıştıran terim'in boşta onca teknik direktör varken milli takıma alınması gibi faktörlerle yine galatasaray frenlendi. fakat buna rağmen hem galatasaray'ın hem de fenerbahçe'nin 19 olan şampiyonluk sayısını 20'ye çıkarıp dördüncü yıldızı takma mücadelesi ile geçen 2014-15 sezonunu önde tamamlayan galatasaray oldu ve dördüncü yıldızı ilk kazanan takım olmayı başardı.

    2017'ye gelindiğinde dursun özbek'in ocağa incir ağacı diken başkanlık performansıyla artık galatasaray türkiye'nin bayern'i olmak hedefinden çok uzaktaydı fakat hiç beklenmedik şekilde sezona 8 maçta 7 galibiyet 1 beraberlik ile giriş yapıp sonrasında da sezon içinde fatih terim ile yolları tekrar kesişince bir anda 2017-18 ve 2018-19 sezonlarını şampiyon tamamlayıp 5. yıldızın %40'ını bitirmiş halde buldu galatasaray. bu bir dönüm noktası gibiydi çünkü fenerbahçe halen daha 19 şampiyonlukta takılı kalmıştı.

    akabinde yine abuk subuk süreçlerle galatasaray 2019-2022 sürecini boş geçti. ama bu süreçte fenerbahçe 1 kez bile şampiyon olmayı başaramadı. sanki fenerbahçe kendi eliyle galatasaray'ı rakipsiz bayern münih haline getirmeye çalışıyor gibiydi.

    akabinde okan buruk'u takımın başına getirip 2022-2024 aralığında bu kez kendinden daha beklenir şekilde (çünkü artık ayağa kalkabilmesine kendini alıştırmıştı) üst üste iki şampiyonluk kazanarak 2024-2025 sezonunda beşinci yıldız mücadelesine hak kazandı. üstelik türk futbolundaki en büyük rakibi fenerbahçe aradan geçen 11 yılda halen daha 19. şampiyonlukta takılı kalmışken.

    belki galatasaray türkiye'de bayern münih olamasın diye yıllar boyu çok kez frenlendi. ama her seferinde ayağa kalkıp birkaç şampiyoluk kazanabilmesi ve bunların biriktirdiği sayısal veri onu bayern münih olmaya çok yaklaştırdı.

    kimse bunu küçümsemesin, çünkü 2014'te hem galatasaray'ın hem fenerbahçe'nin 19-19 eşit sayıda şampiyonluğu ve üçer yıldızı varken galatasaray 2015'te dördüncü yıldızı ve üzerine 2025'te de beşinci yıldızı kazanıyorsa ve fenerbahçe bu esnada halen 19 şampiyonluk ve üç yıldızda takılı kalmışsa işte türkiye'nin bayern münih'i olmuştur galatasaray.

    bu durum oldukça mümkün ve gerçekleşmesine 9 maçlık bir mesafe kaldı.

    25. şampiyonluk bu sezon gerçekleşirse bu nedenle çok özel bir şampiyonluk olacak.
  • 39
    ligin bayerniyiz zaten. ben 1985 doğumluyum. 1992'den beri futbola aklım eriyor ve galatasaray'ı tutuyorum. 31 sezonun 15'inde biz şampiyon olmuşuz. diğer 16 şampiyonluk 5 takım arasında paylaşılmış.

    lig yarışı son 30 senedir biz vs. diğerleri şeklinde gerçekleşmiş. yeterince dominantız zaten. bundan fazlası da bana göre rekabeti ve futboldan alınan hazzı olumsuz etkiler.

    tek sorunumuz her 4-5 senede bir çöküş sezonu yaşayıp avrupa kupalarına ya hiç katılamayışımız ya da daha ağustos ayında önelemede veda edişimiz. bu da bizim avrupa kupalarındaki takım puanımızı ve mali durumumuzu önemli şekilde sekteye uğratıyor
  • 21
    galatasaray'ın defalarca eline geçmiş fırsattır. ama gerek konjonktür, gerek kendi becerisizliklerimiz,gerek de fenerbahçe'nin ve federasyonun çelme takma girişimleri bunu engelledi.

    ilk fırsat elbette 2000 uefa kupası şampiyonluğuydu. ama bizi engelleyen fenerbahçe'nin 2001 şampiyonluğu değildi. biz o başarıları ekonomik başarılara çeviremedik. mesela stadı o dönemde yapamadık, fenerbahçe ise o dönemlerde modern bir stada kavuştu. ve o dönemde fenerbahçe dışında kimsede öyle bir stadyum yoktu. fenerbahçe o stadın ekmeğini 10 sene yedi. öyle stadyumlara alışkın olmayan anadolu topçuları dağıldı gitti fenerbahçe karşısında, bazen biz bile dağıldık. ve tabi ki ekonomik durum. galatasaray yine 2000-2010 arasını fenerbahçe'den ekonomik olarak fark yiyerek geçirdi. dünya yıldızlarını onlar getirdiler ama bir türlü galatasaray'ı ezemediler. galatasaray çok düşük profilli kadrolarla fenerbahçe'den 2 şampiyonluk çaldı. * galatasaray'ın 4 yıl üst üste şampiyonluğu ve avrupa başarıları ekonomiden ziyade taraftar sayısı bakımından rakiplerinin önüne geçmesini sağladı. mesela o dönemin çocukları ezici çoğunlukla galatasaraylı oldu, buna ben de dahilim ki bırak aileyi, sülalemde galatasaraylı yok benim. bugün galatasaray'ın taraftar sayısı rakiplerinden daha çok ise bunu sağlayan 2000 ruhuydu, hagi'ydi, hakan şükür'dü, fatih terim'di.

    ikinci fırsat 2012-2013 şampiyonluklarından sonra geldi ama galatasaray'ın karşısına direkt organize kötülük çıktı. fenerbahçe kaliteli yerli oyuncu sayısında avantajlıydı. şike sürecinden fenerbahçe küme düşmese bile çok hasarlı çıkmıştı. galatasaray'ın yeni stadıyla beraber çok avantajlı olduğu aşikardı. kademeli olarak 6+2+2 olan yabancı sınırı 6+2 oldu, sonra 6+0+4'e çekildi. o sıfır yedek kulübesinde bile yabancı oyuncu bulunduramazsın kuralıydı. baktılar bu da yetmedi, 5+3 yabancı kuralı getirildi. ilk 11'inde 6 tane kaliteli yerli oyuncu bulundurmak meseleydi. bizde ise sadece selçuk-burak ikilisi vardı. aynı zamanda ikisi de tartışılan oyunculardı. terim'i bir şekilde milli takıma göndermeyi başardılar, mancini gibi bir adam takımda gelecek görmeyince vazgeçti, ünal aysal'la uğraşıldı ve o da bırakmak zorunda kaldı. galatasaray çökünce de yabancı sınırı yine gevşedi. burada galatasaray'ın bayern olma fırsatının önüne profesyonel kötülük geçtiği gibi galatasaray'ın yetersiz kadro planlaması ve yanlış transferleri de buna engel oldu. buna rağmen galatasaray 2015'te hem de hamza'yla bir şampiyonluk daha alabildi.

    üçüncü fırsat şimdi geliyor. galatasaray rakiplerinden çok daha profesyonel bir şekilde kurulmuş bir yönetim tarzına ve sisteme sahip. 2022-2023 sezonunda takımın futbolcu kalitesi önde, sahada sonuçlar iyi ve galatasaray'ın okan buruk'la kimyası tuttu. zannedilenin aksine bu sefer bizi yerli futbolcu durumundan vuramazlar. ayrıca galatasaray'ın altyapısı rakiplerinden önde ve yeniden yapılandırılacak olan scouting sistemi yine rakiplerinden önde olacak. riva ve florya meselerinden yediğimiz kazıkları nispeten geri aldık ve durumu düzelttik. yine galatasaray bu dönemde rakiplerinden çok daha borçsuz bir kulüp olacak. şimdiki tek mesele futbolda başarı olacak. euro kurunun çarpı 20 olacağı bir dönemde arka arkaya şampiyonlar ligine gitmenin maddi getirisi daha da büyük olacak. organize kötülük yine boş durmaz ama bize bakan tarafı da var. herkes planlanan hedefler doğrultusunda elinden geleni yaparsa her şey çok güzel olacak. ülkedeki 2023 seçimleri de çok kritik. şu ülkeye adaletin, ehliyetin, liyakatın zekatı düşse galatasaray bambaşka bir yerde olacak zaten, emin olun. sonuçta türkiye'nin bir takımı galatasaray. türkiye almanya gibi oldu da biz mi bayern olamadık sanki :)
  • 52
    florya projesinden gelecek parayı nasıl değerlendireceğimizle direkt ilgili bir hayal.
    ayrıca transfer politikamızın da son 3 yılda olduğu gibi, bu süreçte yapılan hatalardan arındırılarak devam etmesi gerek. artık ya genç, ucuz potansiyelli oyuncu alalım ya da geri dönüşü olan, yüksek bonservisli oyuncu. her ne kadar başarılı da olsa, mertens bir dönemin sonu olur umarım.
  • 63
    hiç sevemediğim tabir çünkü bayern'i sevmiyorum. ama lanet olasıca ifade de tam cuk oturuyor işte. tüm rakiplerden işine yarayacak en iyi oyuncuları kandırıp alacaksın ki karşı taraf iyice korkacak.
    her sezon eze eze şampiyon olacaksın. arada bir "hadi siz de sevinin azıcık" diyeceksin.
    ama o dediğiniz bizim gibi ülkelerde olmaz işte. paçandan tutup aşağıya indiririrler ki bolca yaptılar bunu zamanında.
  • 11
    sağlam finansal yapı ve inanılmaz futbol kültürünün extrası olarak bulundukları ligi çok iyi süzen über futbol takımıdır kendileri. bundesliga'da en az 2 sezon başarılı olmuş birine sistemlerine uyuyorsa hemen çökerler genelde ve dış piyasaya göre oldukça makul fiyatlara kadrosuna katarlar oyuncuları. abdülkerim örneğinde olduğu gibi bu metot doğru kullanılırsa oldukça işlevseldir.
    sainz, amir gibi futbolcular örnek verilirse şayet; muhtemel kerem satışından sonra sol kanata sainz ve torreira satışından sonra da amir başarılı transfer hamleleri olacaktır. anadolu'dan topçu alınmaz ön yargısının içinden geçmek gerekir artık.
  • 16
    gerektiginde fenerbahce'yi borc batagindan kurtarmayacagimiz icin olmayacak olandir.

    bayern ligde palazlanan herkesi aldi hep ve rakiplerini zayiflatti. fakat dortmund finansal olarak tabuta koyuldugunda da tabuttan bayern cikardi. rekabet kaybolursa bayern sampiyonlar ligi'nde paramparca olur.

    bavyera ve alman federasyonu tff ve istanbul ile de bir degil.

    fb ve bjk'nin sigacik'tan ardahan'a kadar taraftari var. almanya gibi sehir takimlari degil buyuk kulupler.

    sen olmaya calissan da yaptirmazlar. 2001 senesinde neler oldugunu biz biliyoruz.
App Store'dan indirin Google Play'den alın