57
babamla oturmuşuz yere o bira çerez takılıyor, bense kola içiyorum. ikinci yarı babam koltuğa geçiyor uyuya kalıyor. milan'ın 2. golünden sonra hadi yat oğlum artık sende geç oldu diyor. yok baba uyu sen izlicem ben diyorum. benim de uykum gelmeye başlıyor, ancak uyursam sanki futbolcularda uyuyacakmış gibi hissediyorum. ben ayakta kalırsam onlarda kalır diyorum. hakan'ın golü geliyor. cılız bi şekilde gol diye bağırıyorum. babam uyanır gibi oluyor kaç kaç diye sorarken yine uykuya dalıyor. fazla zaman geçmeden penaltı oluyor. bu sefer babam'ı uyandırıyorum. kalk baba kalk penaltı oldu 3-2 yapcaz diyorum. babam sıçrayarak uyanıyor. hemen telefona sarılıyor amcamı arıyor. sanki kendisi hiç uyumamış gibi kalk lan kalk maçı izle son dakka penaltı diyor. annemse çoktan uyumuş o da seslere kalkıyor. ben dua ederken o da benimle birlikte dua ediyor. ama galatasaray için değil benim için. penaltıyı atamazsak ne kadar üzüleceğimi biliyor. ama yine de her yol cimboma çıkıyor. ümit topun başına geliyor ve hepimizin hayatını değiştiriyor.
