47
baban galatasaray'ın maçlarını izlerken televizyonun hemen dibine bağdaş kurup ekrana kilitlenmektir. ''gözlerin bozulur kızım, biraz daha uzaktan izle'' uyarılarına rağmen, uzaklaşır gibi yapıp yine ekranın dibinde bitmektir. bütün futbol kurallarından bihaber, maçı anlatan spikeri pür dikkat dinlemektir. spiker ''taç galatasaray'ın'' dediğinde bunu bir kral tacı misali ''şampiyonluk tacı'' sanarak sevinçle havaya fırlamaktır. birkaç dakika sonra taç rakip takımın olunca kafası karışıp, ''hani bizim olmuştu taç?'' şeklinde hüzünlenmektir. devamında taç yine galatasaray'a verilirse tekrar tekrar aynı şekilde sevinmektir.
son derece çocukça bir şeyden söz ediyorum evet, bir maçta defalarca şampiyonluk heyecanını hissetmektir çocuk bir taraftar olmak...
son derece çocukça bir şeyden söz ediyorum evet, bir maçta defalarca şampiyonluk heyecanını hissetmektir çocuk bir taraftar olmak...
