143
çocukluğumda toz pembeydi herşey.mutluydu insanlar.şimdi büyüdüm genç bir delikanlıyım.bakıyorum o yaşama sevinci kalmamış içimizde.noldu bize sözlük?kötü bir döneme denk gelen şanslı(!) nesilden miyim,yoksa büyüdükçe gerçeklerle yüzleşen bir garip mi?eğer ikincisiyse cevap,gerçekler hakikaten pek acıymış..
