27
hayatımda izlediğim en anlamlı birkaç maçtan biridir.
hem ailelerimizin görüştüğü hem de benim baya yakın olduğum fenerbahçeli bir arkadaşım vardı. 2006'da denizli'deki maçı, 2007'de fenerbahçe'nin trabzonspor galibiyeti sonrası şampiyonluğu ilan etmesini ve arada birkaç kupa maçını beraber seyretmiştik o tarihe kadar. klasik fenerbahçeli tutumu olarak kendilerinden emin bir şekilde maçı seyrediyorlardı. ben ekran başında inanılmaz totemler yapıyordum. maçı öyle diken üstünde izlemiştim ki 2 sene sonra aklımda kalan bir tek nonda'nın pozisyonu ve son dakikada zaman geçirmek için bizimkilerin rakip korner noktasında durması kalmıştı. bir de nonda golünü attıktan sonra benim yan odaya koşup diz çöküp dua etmemi hatırlarım.* maç sonrası tam bir eğlenceydi galatasaraylılar için zaten. şampiyonluğa bir adım uzaklıktaydık. * ayrıca fenerbahçe camia olarak yine çıldırmıştı ki bunu izlemek ayrı bir keyif verir insana.* *
hem ailelerimizin görüştüğü hem de benim baya yakın olduğum fenerbahçeli bir arkadaşım vardı. 2006'da denizli'deki maçı, 2007'de fenerbahçe'nin trabzonspor galibiyeti sonrası şampiyonluğu ilan etmesini ve arada birkaç kupa maçını beraber seyretmiştik o tarihe kadar. klasik fenerbahçeli tutumu olarak kendilerinden emin bir şekilde maçı seyrediyorlardı. ben ekran başında inanılmaz totemler yapıyordum. maçı öyle diken üstünde izlemiştim ki 2 sene sonra aklımda kalan bir tek nonda'nın pozisyonu ve son dakikada zaman geçirmek için bizimkilerin rakip korner noktasında durması kalmıştı. bir de nonda golünü attıktan sonra benim yan odaya koşup diz çöküp dua etmemi hatırlarım.* maç sonrası tam bir eğlenceydi galatasaraylılar için zaten. şampiyonluğa bir adım uzaklıktaydık. * ayrıca fenerbahçe camia olarak yine çıldırmıştı ki bunu izlemek ayrı bir keyif verir insana.* *
