434
depremin dördüncü günü depremden etkilenen bir ilimize gittik. yardım götüren bir tırda görevli olarak... evi yıkılan akrabalarımız, vefat eden akrabalarımız oldu. onları da ziyaret ettik. bölgede biraz dolaşmış olduk. hani hiç unutmayacağız diyoruz ya dönüşte kendi kendime "unutmak zorundayım" dedim. orada gördüklerimizi, duyduklarımızı unutmak zorundayım. unutmaması gereken devlet yetkilileri hükümet yetkilileri.
tarif edilemez bir acı yaşandı orada. asıl yazmak istediklerimi yazabileceğimiz günler de gelecek. şimdilik sadece utanıyorum. başka da elimizden bir şey gelmiyor.
tarif edilemez bir acı yaşandı orada. asıl yazmak istediklerimi yazabileceğimiz günler de gelecek. şimdilik sadece utanıyorum. başka da elimizden bir şey gelmiyor.
