401
belki bu yazdığım satırlar size çok saçma gelecek ancak artık bazı duygular bana çok ezik hissettiriyor ve ben çevremin ve kendimin bana yaptığı eziğim ben baskısı altında yaşamak istemiyorum.
sürekli şöyle şeyler duyuyorum:
"yaşın geldi de geçiyor", "sen bu yaşa kadar nasıl hep yalnız kalmış olabilirsin?", "bul artık birini"
beynimin içinde ise sürekli şöyle şeyler yankılanıyor:
"ben bir eziğim ve tipsizim",
"asosyalim, insanlarla iletişim kurma becerisi primatlar düzeyinde bile olmayan bir eziğim."
"80 yaşına kadar da yaşasam hep yalnız kalacağım".
nokta abartmıyorum bu düşüncelerin ezikliği altında geçiyor hayatımın her saniyesi.
yalnız kalacak bir eziğim düşüncesini susturamıyorum.
ve artık dayanamıyorum. ömrüm boyu yalnız ve ezik muamelesi görmek istemiyorum.
kafamda sürekli yalnız olacaksın sen psikolojisini susturmak istiyorum.
sürekli şöyle şeyler duyuyorum:
"yaşın geldi de geçiyor", "sen bu yaşa kadar nasıl hep yalnız kalmış olabilirsin?", "bul artık birini"
beynimin içinde ise sürekli şöyle şeyler yankılanıyor:
"ben bir eziğim ve tipsizim",
"asosyalim, insanlarla iletişim kurma becerisi primatlar düzeyinde bile olmayan bir eziğim."
"80 yaşına kadar da yaşasam hep yalnız kalacağım".
nokta abartmıyorum bu düşüncelerin ezikliği altında geçiyor hayatımın her saniyesi.
yalnız kalacak bir eziğim düşüncesini susturamıyorum.
ve artık dayanamıyorum. ömrüm boyu yalnız ve ezik muamelesi görmek istemiyorum.
kafamda sürekli yalnız olacaksın sen psikolojisini susturmak istiyorum.
