9
filenin sultanları'nın yıllardır olduğu gibi psikolojik limitinde durduğu maç. karşıdaki takımın adı amerika değil de başka bir ülke ismi olsaydı güle oynaya kazanacak kadar üstün oynadılar aslında. ancak rakipten ziyade kafalarındaki sınıra yenildiler. iyi bir oyuncu grubu yakalandı, belli bir seviyeye de çıkıldı ancak bir adım sonrasını belli ki hayal edip cümle içinde bile kuran olmadığı için her sene aynı takımlara, kötü oynamasa bile tokatlana tokatlana geri dönüp yerine oturuyorlar.
