355
pfdk kararlari, hakem hatalari, tff cezalari, cifte standartlar, aciklanmayan bonservisler ve futbolcu maaslari, limit asimlarinin cezasiz birakilmasi, yillardir yerli futbolcu diye aglayanlarin yabanci sayisi artirilmasina tek bir yorum yapamamasi... hangi birini sayalim.
paranin oldugu her yere giren, muslugun basini tutan siyasi irade futbolun da icine etti. adil bir rekabet ortami yok, igrenc iliskiler ve cikarlara dayali bir tiyatro izliyoruz. biz sampiyon olurken de boyleydi. kimseyi siyirmiyorum. en basitinden besiktas neden bu kadar kollaniyor. cunku besiktas’in demiroren’e dolayisiyla siyasi idareye borcu hala buyuk, bitmedi. tff galibiyet primlerini besiktas galibiyetleriyle kendi gruplarinda tutmaya devam ediyor. olay para para para tamamen. carkin donmeye devam etmesi.
13 puan gerideyken bile her yerlerde gorunup iddiali iddiali biz sampiyon olacagiz diye konusan siyasi iradeye yakin abdurrahim 2 yildir piyasada yok. konusmamasi icazetini aldigini anliyoruz. konjonktur galatasaray’in sampiyonlugunu istemiyor artik. bu belli. ne zaman abdurrahim’i ekranda goruruz o zaman bu irade galatasaray’in onunu kesmeyecek anlamina gelir.
ali’nin iki haftada bir saray yollarini arsinlamasi, adil rekabete karsi gelip paralari sacmasi, limitleri asmasi, muhtemelen bu iradeye sponsor olmasiyla sureci cezasiz ve sessiz bir sekilde gecistirmesine olanak sagliyor. beceriksizligini parasiyla ortmeye calisan bu sermayedar allahtan bir baskasi degil diyeyim.
boyle bir ortamda bu donemde yonetimin harcama yapmaya yanasmamasini anlayabiliyorum. fakat hafife aldiklari, her seye ragmen duzenin ve sistemin oyununu bozabilecek bir hamlemizin oldugunu es gecmeleri. psikolojik ustunlugumuz fatih terim’e guvenmemeleri. terim’in elini rahatlatsalar her turli kirli duzeni alt edebilecegimizi goremiyorlar. ya da abdurrahim gibi iradeye calisan icimizdekilerin frenlemesine maruz kaliyoruz.
bu noktada da fatih terim’in yalniz hissetmesini cok iyi anliyorum. omuz omuza durdugu adam aslinda bu sistemin azili bir neferi. savastigi cok konu var disarida. iceriden de darbe yiyince takati kalmiyor. fakat sahaya odaklansa bunlarin da ustesinden gelir, yaptigi hatalari yapmaz. cunku artik isin nirvanasinda. burada da ona eksi puan veriyorum ister istemez.
zor, cok zor bir donem. parasizlik, limitsizlik degil. olay daha buyuk. guc savaslari resmen. adil olmayan rekabet. adimiza bir iki eklemeyle umutlu olmaya calisiyorum ama maalesef aklim olmayacak diyor. bekleyip gorecegiz. dua edelim ki fatih terim kusmesin, inansin, calissin, mucadeleye devam etsin. tek umudumuz, sansimiz o elimizde.
paranin oldugu her yere giren, muslugun basini tutan siyasi irade futbolun da icine etti. adil bir rekabet ortami yok, igrenc iliskiler ve cikarlara dayali bir tiyatro izliyoruz. biz sampiyon olurken de boyleydi. kimseyi siyirmiyorum. en basitinden besiktas neden bu kadar kollaniyor. cunku besiktas’in demiroren’e dolayisiyla siyasi idareye borcu hala buyuk, bitmedi. tff galibiyet primlerini besiktas galibiyetleriyle kendi gruplarinda tutmaya devam ediyor. olay para para para tamamen. carkin donmeye devam etmesi.
13 puan gerideyken bile her yerlerde gorunup iddiali iddiali biz sampiyon olacagiz diye konusan siyasi iradeye yakin abdurrahim 2 yildir piyasada yok. konusmamasi icazetini aldigini anliyoruz. konjonktur galatasaray’in sampiyonlugunu istemiyor artik. bu belli. ne zaman abdurrahim’i ekranda goruruz o zaman bu irade galatasaray’in onunu kesmeyecek anlamina gelir.
ali’nin iki haftada bir saray yollarini arsinlamasi, adil rekabete karsi gelip paralari sacmasi, limitleri asmasi, muhtemelen bu iradeye sponsor olmasiyla sureci cezasiz ve sessiz bir sekilde gecistirmesine olanak sagliyor. beceriksizligini parasiyla ortmeye calisan bu sermayedar allahtan bir baskasi degil diyeyim.
boyle bir ortamda bu donemde yonetimin harcama yapmaya yanasmamasini anlayabiliyorum. fakat hafife aldiklari, her seye ragmen duzenin ve sistemin oyununu bozabilecek bir hamlemizin oldugunu es gecmeleri. psikolojik ustunlugumuz fatih terim’e guvenmemeleri. terim’in elini rahatlatsalar her turli kirli duzeni alt edebilecegimizi goremiyorlar. ya da abdurrahim gibi iradeye calisan icimizdekilerin frenlemesine maruz kaliyoruz.
bu noktada da fatih terim’in yalniz hissetmesini cok iyi anliyorum. omuz omuza durdugu adam aslinda bu sistemin azili bir neferi. savastigi cok konu var disarida. iceriden de darbe yiyince takati kalmiyor. fakat sahaya odaklansa bunlarin da ustesinden gelir, yaptigi hatalari yapmaz. cunku artik isin nirvanasinda. burada da ona eksi puan veriyorum ister istemez.
zor, cok zor bir donem. parasizlik, limitsizlik degil. olay daha buyuk. guc savaslari resmen. adil olmayan rekabet. adimiza bir iki eklemeyle umutlu olmaya calisiyorum ama maalesef aklim olmayacak diyor. bekleyip gorecegiz. dua edelim ki fatih terim kusmesin, inansin, calissin, mucadeleye devam etsin. tek umudumuz, sansimiz o elimizde.
