25893
moralleri bozmak gibi olmasın ama 22 aralık 2020 galatasaray göztepe maçında 4 gün önce yenildiği 18 aralık 2020 fatih karagümrük galatasaray maçında ne oynadıysa onu oynamış takım. aradaki fark girilen pozisyonların gol olmasıydı, o kadar.
3. bölgede, ileri uç elemanlarının dinç olduğu anlarda çok etkili görünüyor ancak bu bölge geçildikten sonra takımın bir defans stratejisi yok gibi duruyor. yani kanat kimi kovalayacak veya kovalayacak mı, bek nerede duracak ve kimi/nereyi savunacak açıkçası belli değil.
tüm bunların dışında takımda başka bir şey daha eksik. bizim gözümüze laubalilik gibi görünen, tembel paslara veya konsantrasyon kaybı gibi duran şeye neyin neden olduğunu tartışıyoruz 3 yıldır. disiplin desen, yahu başında terim var. motivasyon desen ha keza. e iyi de bu takım neden böyle oynuyor?
derken aklıma eski bir terim geldi. lisede tiyatro yaparken, şansımıza baya iyi bir tiyatrocuyla çalışmıştık. kendi ekolüne filan koşan 26 yaşında bir adamdı o zaman. "iç ritim! iç ritim!" derdi. ne dediğini anlamaz, sahnede daha çok bağırırdık veya yürüyeceğimiz yerde koşar adım hareket ederdik. "hayır, bunu kastetmiyorum, ritim, iç ritim!" diye bağırırdı. ucundan hissederdik ne demek istediğini. şimdi anlıyorum.
iç ritim; yani ruhsal ve fiziksel enerjiyi denkleştirerek bir araya getirmek ve bu enerjinin oluşturacağı devinimde rölantiyi olabildiğince yukarıda tutmak. sadece konsantrasyon veya kondisyonla ilgili bir şey değil bu. bu tamamen arzu etmekle alakalı; o arzuyu duymak ve arzunun sizi harekete geçirmesine izin vermek sonra da atılan her adım için haz duymak.
oyundan keyif almak gibi şeylerle anlatıyorlar. tam bu da değil. bazen futbolcu basit bireysel anlardan keyif alır. ben burada tüm takımın iç ritminin yükselerek birbirlerini çekiştirebilmesini de kastediyorum.
iç ritim. en büyük sorun bu. tudor'un ilk döneminden bu yana o ritmi görmedim. belki gerçekten de terim'in iç ritmi düşmüş olduğundan olabilir. yaşı ve kariyeri göz önüne alındığında anlaşılabilir bir durum bence.
3. bölgede, ileri uç elemanlarının dinç olduğu anlarda çok etkili görünüyor ancak bu bölge geçildikten sonra takımın bir defans stratejisi yok gibi duruyor. yani kanat kimi kovalayacak veya kovalayacak mı, bek nerede duracak ve kimi/nereyi savunacak açıkçası belli değil.
tüm bunların dışında takımda başka bir şey daha eksik. bizim gözümüze laubalilik gibi görünen, tembel paslara veya konsantrasyon kaybı gibi duran şeye neyin neden olduğunu tartışıyoruz 3 yıldır. disiplin desen, yahu başında terim var. motivasyon desen ha keza. e iyi de bu takım neden böyle oynuyor?
derken aklıma eski bir terim geldi. lisede tiyatro yaparken, şansımıza baya iyi bir tiyatrocuyla çalışmıştık. kendi ekolüne filan koşan 26 yaşında bir adamdı o zaman. "iç ritim! iç ritim!" derdi. ne dediğini anlamaz, sahnede daha çok bağırırdık veya yürüyeceğimiz yerde koşar adım hareket ederdik. "hayır, bunu kastetmiyorum, ritim, iç ritim!" diye bağırırdı. ucundan hissederdik ne demek istediğini. şimdi anlıyorum.
iç ritim; yani ruhsal ve fiziksel enerjiyi denkleştirerek bir araya getirmek ve bu enerjinin oluşturacağı devinimde rölantiyi olabildiğince yukarıda tutmak. sadece konsantrasyon veya kondisyonla ilgili bir şey değil bu. bu tamamen arzu etmekle alakalı; o arzuyu duymak ve arzunun sizi harekete geçirmesine izin vermek sonra da atılan her adım için haz duymak.
oyundan keyif almak gibi şeylerle anlatıyorlar. tam bu da değil. bazen futbolcu basit bireysel anlardan keyif alır. ben burada tüm takımın iç ritminin yükselerek birbirlerini çekiştirebilmesini de kastediyorum.
iç ritim. en büyük sorun bu. tudor'un ilk döneminden bu yana o ritmi görmedim. belki gerçekten de terim'in iç ritmi düşmüş olduğundan olabilir. yaşı ve kariyeri göz önüne alındığında anlaşılabilir bir durum bence.
