garry mendes rodrigues

daha önce bir entry'imde yazmıştım; fatih hoca çok duygusal bir adam bence. onun bu duygusallığı, onun bazı oyuncularla kurduğu bu fazla duygusal bağ, bazen doğru zamanda doğru isimlerle vedalaşılamamasına sebep oluyor. selçuk'un sözleşmesinin yenileneceğine ilişkin haberler de bunun bir örneği mesela. bu haberler, hocanın selçuk'la olan duygusal bağından kaynaklanıyor bence ve bu yönüyle pek de asılsız haberler gibi görünmüyor bana. donk'u da örnek gösterebiliriz buna. hoca geldi, iki senedir yatan donk biraz performans verdi, hocayla arasında bir bağ oluştu donk'un ve çat diye zamlı sözleşmeyi kapıp galatasaray'da kaldı donk. halbuki onun yerine aytaç gibi yerli statüsünde bir oyuncu -bonservissiz- transfer edilip yabancı hakkı başka bir yerde kullanılabilirdi. gerçi hâlen iki yabancı hakkımız var; ama onların santrafor transferi ile doldurulmasının planlandığını yazdan beri biliyoruz zaten.

işte, rodrigues de geçen sene hoca ile birlikte formunu yükseltip onunla duygusal bağ kuran oyunculardan. o nedenle yazın 10 milyon civarındaki tekliflere burun kıvrıldı. trezeguet'i bile isterken hoca, muhtemelen aslında rodrigues'in yerine istemiyordu, yanına istiyordu, kulübeye ya da diğer kanada. geldiğimiz noktada balon gibi sönen bir rodrigues var elimizde ve bunun sadece yapılmayan santrafor transferi ile de aman aman bir ilgisi yok bence.

sinan yılmaz'ın bir menajerden duyduğunu söylediği bir sözde aktardığı üzere, asiti yerindeyken satılmayıp elde kalmış cola'dır bu arkadaşımız ve bunun da bir numaralı sebebi hocanın sözünü ettiğim bu duygusal yönü bence.