299
grup aşamasının bitmesiyle oynanacak 64 maçın 48'i bitti. grupların ilk maçlarında 38 gol, ikinci maçlarında 47 gol, üçüncü maçlarında 37 gol atıldı. turnuvanın gol ortalaması şu an 2.54. şu ana kadar sadece 1 maç 0-0 bitti. ancak 3 golün üstünde biten maç sayısı sadece 8 idi. savunmaların ön planda olduğu, kafa kafaya giden maç sayısının bu kadar çok olduğu bir turnuvada gol açısından bence ortalama bir turnuva geçiriyoruz.
sanılanın aksine büyük sürprizlerin döndüğü bir turnuva olmadı. sadece son şampiyon almanya elendi. mesela 2014'te ispanya, ingiltere, italya, portekiz, hırvatistan gruplarda elenmişti. daha önceki turnuvalarda kesinlikle 2018'den daha çok sürpriz oldu. ama bu istatistik 2018 dünya kupasında büyük takımların fazla zorlanmadığı manasına gelmiyor. şöyle gümbür gümbür oynaya oynaya ikinci tura çıkan hırvatistan dışında bir takım görmedim ben. belçika'nın grubu çok kolaydı, onu saymıyorum. bu da ülke takımlarındaki makasın kulüp takımlarındaki makasın aksine gittikçe daraldığını gösteriyor. ama dünyayı yöneten kıta hala avrupa. avrupa takımları taktiksel ve mental yönden hala rakiplerinden önde. dünyayı etkilemeye devam da ediyorlar. 14 avrupa takımının 10'u yoluna devam ediyor. 5 güney amerika takımının 4'ü yoluna devam ediyor. diğer kıtalara kalan 13 kontenjandan 2'si yoluna devam ediyor. turnuvada afrika takımı kalmadı. asya'dan japonya, kuzey amerika'dan meksika kaldı.
şu turnuvada panama hariç neden burada dediğim takım olmadı. bütün takımlar bir sistem dahilinde topunu oynadı. pas futbolu oynayan, oyunu domine etmek isteyen takım sayısı gittikçe azalıyor. onun yerine sonuç odaklı, defansif futbol oynayan takımların sayısı artıyor. çünkü milli takımlardaki kısa sürede birincisini oynamak ikincisini oynamaktan daha zor. dolayısıyla takımların iyi oyundan daha çok doğru oyuna önem vermesi, hücumdan daha çok defansa önem vermesi son derece anlaşılabilir bir şey. ama bu yine de tercih meselesi. suudi arabistan mesela, pizzi'den dolayı pas futbolu oynamaya çalıştı. beceremediler ama niyetlerini gösterdiler, o ayrı.
ikinci turda gerçekten çok güzel eşleşmeler çıktı. asıl turnuva şimdi başlıyor desek yeridir.
sanılanın aksine büyük sürprizlerin döndüğü bir turnuva olmadı. sadece son şampiyon almanya elendi. mesela 2014'te ispanya, ingiltere, italya, portekiz, hırvatistan gruplarda elenmişti. daha önceki turnuvalarda kesinlikle 2018'den daha çok sürpriz oldu. ama bu istatistik 2018 dünya kupasında büyük takımların fazla zorlanmadığı manasına gelmiyor. şöyle gümbür gümbür oynaya oynaya ikinci tura çıkan hırvatistan dışında bir takım görmedim ben. belçika'nın grubu çok kolaydı, onu saymıyorum. bu da ülke takımlarındaki makasın kulüp takımlarındaki makasın aksine gittikçe daraldığını gösteriyor. ama dünyayı yöneten kıta hala avrupa. avrupa takımları taktiksel ve mental yönden hala rakiplerinden önde. dünyayı etkilemeye devam da ediyorlar. 14 avrupa takımının 10'u yoluna devam ediyor. 5 güney amerika takımının 4'ü yoluna devam ediyor. diğer kıtalara kalan 13 kontenjandan 2'si yoluna devam ediyor. turnuvada afrika takımı kalmadı. asya'dan japonya, kuzey amerika'dan meksika kaldı.
şu turnuvada panama hariç neden burada dediğim takım olmadı. bütün takımlar bir sistem dahilinde topunu oynadı. pas futbolu oynayan, oyunu domine etmek isteyen takım sayısı gittikçe azalıyor. onun yerine sonuç odaklı, defansif futbol oynayan takımların sayısı artıyor. çünkü milli takımlardaki kısa sürede birincisini oynamak ikincisini oynamaktan daha zor. dolayısıyla takımların iyi oyundan daha çok doğru oyuna önem vermesi, hücumdan daha çok defansa önem vermesi son derece anlaşılabilir bir şey. ama bu yine de tercih meselesi. suudi arabistan mesela, pizzi'den dolayı pas futbolu oynamaya çalıştı. beceremediler ama niyetlerini gösterdiler, o ayrı.
ikinci turda gerçekten çok güzel eşleşmeler çıktı. asıl turnuva şimdi başlıyor desek yeridir.
