bonservisle oyuncu satın almak

• 9

  her sene "ilk onbire" 2 tane bonservisi ile oyuncu alsak zaten 3-4 yıl içinde avrupa seviyesinde kadromuz olur.
  
  oyuncu kalitesi için örnek,
  
  lucas torreira,
  gabriel sara,
  davinson sanchez,
  victor nelsson,
  fernando muslera
• 8

  ne maddi ne de oyuncu kalitesi olarak yapılırken hiç korkmadığım eylem. yöneticilerimiz bonservis olarak harcayabilecekleri paradan fazlasını veremezler zaten. karşıdaki kulüp parayı genelde peşin ister. onun için kimse fazla uçamaz ve uzun vadeli borçlanamaz. ayrıca bonservis veriyoruz diye de oyuncuyu daha iyi araştırırlar.
  
  bonservisi elinde oyuncuyu ikna süreci ise her transfer dönemi beni gerim gerim gerer. taraftar baskısı, isimli oyuncuyu getirip şov yapma arzusu yöneticileri yanlışa yöneltir. genelde oyuncunun isminin büyüsüne kapılıp ihtiyaç olmayan oyuncular getirilir.
  
  rabiot ve goretzka’ya 4 yıllık sözleşme verip yüzlük olacağımıza, sara’ya yirmiyi çaktık ve doğrusunu yaptık.
• 4

  oyuncu transferi için en doğru yöntemdir. doğru oyuncuyu bulduğun anda bonservisi verip alacaksın. burada önemli olan şu. eğer bonservise para verirsen oyuncuyu sen seçersin. eğer free agent oyuncu almaya çalışırsan oyuncu seni seçer.
• 7

  türkiye'deki kulüplerin çoğunun artık yapamadığı iş. son yıllarda büyük kulüpler haricinde bunda zaten azalma vardı, bu yaz neredeyse her takım için iyice dibe vurdu.
  
  12 temmuz 2024 tarihi itibariyle, türkiye'deki liglerde 100 bin euro ve üstü bonservis verilerek transfer edilen sadece 14 oyuncu var. bu 14 oyuncunun 4 tanesi kiralık oynadıkları takımlara satın alma opsiyonlu olarak transfer oldu. yani aslında bu sezonun transferleri oldukları bile tam olarak söylenemeyebilir.
  
  türkiye dışına bonservisli satış olarak giden ise sadece 1 oyuncu var. o kısımda daha da kötüyüz.
  
  sonuç olarak, deniz henüz bitmese de epey küçülmüş gibi görünüyor.
  
  biz bedelsiz transfer ülkesiyiz.
• 11

  ffp sonrası galatasaray'ın tercih ettiği yol.
  
  her sezon 30 milyon üstünde bonservis ücreti harcayarak yatırım yapmayı tercih etmeye başladık.
  
  (bkz: oyuncunun geçmişine değil geleceğine yatırım yapmak)
  (bkz: galatasaray'ın futbolcu satışı)
• 3

  dünyanın en saçma önermesi. neden böyle genellemelere ihtiyaç duyuluyor anlayamıyorum.
  
  diyelim ki x oyuncusu. kontratı bu yıl bitiyor. adam bonservissiz olduğu için almıyoruz.
  diyelim ki yine aynı x oyuncusu. kontratı 5 sene sonra bitiyor. adam bonservisli olduğu için y bonservisle adamı alıyoruz.
  
  sen yeter ki, adamsız kalıp, son saniye menajerlerin eline düşme. eğer istediğin oyuncunun sezon sonu kontratı bitiyorsa, oyuncuyla anlaşmandan daha doğal bir şey yok.
• 6

  bonservissiz veya kiralık aldığımız oyuncular: tete, zaha, ndombele, ziyech
  
  tete, zaha ve hatta ziyech'i bonservisle satabilirsin. satma ihtimalimiz de çok yüksek. ndombele ise zaten kiralık. bu oyuncuların tutma/tutmama olayı vermediğin bonservis ile alakalı değil. bence tamamen oyuncuların karakteriyle alakalı.
  
  tete geldiğinde piyasa değeri 25m euro idi. bonservisiyle satabiliriz ve satılacaktır da.
  zaha, ingilterede oynadığı kulvarda en iyi istatistiklere sahip oyunculardan biriydi. oynadığı takımı ayakta tutan yegane oyuncuların başında geliyordu.
  ziyech ve ndombele için kumar oynandı ve tutmadı. ziyech'ten hala umudum var. ufak bir bonservis bedeliyle elden çıkarılabilir ancak ben kazanamayacağımızı düşünüyorum. kuzey afrikalı futbolculardan uzak durmamız gerektiğini düşünüyorum hatta. (sofyan amrabat hariç * )
• 12

  dünyadaki tüm kulüpler için limit açısından en çok tercih edilen yöntem. şöyle ki eğer bir oyuncuya yüksek bonservis verseniz dahi amortisman hesabıyla uefa limitlerine göre sözleşme süresine bölünerek maliyet yaratıyor. chelsea gibi kulüpler 8 yıllık sözleşmeyi ondan yapıyor.
  
  diğer yandan düşük maaş yüksek bonservisli oyuncuyu satarken de daha kolay teklif bulabiliyor kulüpler. total paketi 20m bonservis 6m maaştan 5 yıllık sözleşmeli 50m euro'luk bir oyuncu var diyelim, diğer yandan da 40m bonservis 2m maaştan 5 yıllık sözleşmeli yine 50m euro'luk bir paket düşünelim. bu durumda oyuncu tutmasa bile 30 milyon euro'luk taahhüt oyuncunun gitmesini engelliyor.
  
  o yüzden dünyadaki büyük kulüpler top 5 takım hariç ki onlar da sayılabilir, büyük maaş verme işinden yana değiller. türkiye'de ise zaten wonderkid genç oyuncuyu ikna edemiyoruz. o yüzden direkt katkı verecek yıldız maaşlı oyuncular hem rekabet için hem de alınabilirlik için bizim stratejimizi oluşturuyor.
  
  işin limit ve denge kısmı dışında bir konu daha var ki o da vergiler. oyuncuya ödenen para üzerinden tüm ülkelerde, suudi arabistan vs hariç, direkt vergi ödemek zorunda kulüpler. fakat oyuncu bonservisi için sadece kdv ödeniyor. kulüpler de bu daha az maliyetli vergiyi tercih ediyor avrupa'da.