tüm galatasaraylılar için tarihin kaderini değiştiren çok özel bir maçtır. ulu
johan elmanderin belirttiği gibi (bkz:
we fucking played great the whole season and we deserved it)
ben çocukluğumdan beri kadıköy ilçesinde ikamet ediyorum. o gün fenerli bir çocukluk arkadaşlarımla caddeye indiğimizde görmeniz lazım rio festivali gibiydi. ben daha o zaman çocuk sayılabilecek bir yaşta
denizli faciasını da bilmiştim aynı his vardı içimde ve yankılanan ses çok netti. siz şimdi kutlayın akşam galatasaray şampiyon olacak.
çocukluk arkadaşım ve ben, ailelerimizle birlikte maçı bizde izledik. o çok heyecanlıyken ben gereğinden fazla bir şekilde rahattım muhtemelen birlikte içtiğimiz tekilalardan kaynaklıydı. hatta o gün sonrası benim lakabım sünger olmuştu ki o ayrı bir hikaye.
fernando muslera'nın o günkü inanılmaz kurtarışı sonrası benim için çok ama çok netti biz şampiyonuz. son düdük çaldı ardından şampiyonluğu ilan ettik ve sonra arkadaşımla biraz güreşmiştik.
* o sene mütevazi sayılabilecek bir kadroyla oynadığımız oyun gerçekten çok iyiydi. hatta
2012-2013 şampiyonlar liginde çeyrek final oynamış olsakta oyunumuz bu kadar güçlü değildi. asla unutamayağım bu gün için takımımıza teşekkür ederim. iyiki galatasaraylıyım.