dün bir kere daha helal olsun derdirten ve gururlandıran takım.
30 eylül 2025 galatasaray liverpool maçından gelmişsin. o maçı kazanmak,
4 ekim 2025 galatasaray beşiktaş maçı için en kötü senaryo aslında. çünkü hem fiziksel hem de mental olarak adapte olmak zor olur lige. karşında sergen yalçın gibi ligi bilen, iyi bir yerli hoca var. ve 1 haftadır işleri güçleri sensin. maç çok kötü başlıyor. önce gol yiyorsun, sonra fiziksel anonali sağ bekin sakatlanıp çıkıyor, daha sonra kırmızı yiyorsun. kırmızı yiyen de defans bel kemiğin. üstüne her maçında sana karşı ayrı skandal kararlarına devam eden hakem sahada. bu senaryodan mağlubiyet çıkmasından daha normal ne olabilir?
ama bu takım çıktı, hücum preste gol attı. yetmedi 1-0’ı da 1-1’i de gayet güzel oynadı. maçı çevirecek kırılma anları da geçti eline. 1-1 bitti ve takım bildiğin üzüldü. sanki yenilmiş gibi.
bu takım hocasıyla ve topçusuyla, pr yapmak dışında bir işlevi olmayan bir yönetimin yalnızlaştırdığı toksik bir ortamda mücadele ediyor. saha içinde hakemi, saha dışında bein’i gördük. 3 senedir şampiyon oluyorlar ve böyle oluyorlar. büyük iş, büyük başarı, büyük karakter.
buna rağmen twitter yıkılıyor çok ilginç şekilde. şahan gökbakar bile çıkmış bu takımın hocasına rotasyon dersi veriyor. dünya’da hiç beraberlik almadan şampiyon olan kaç takım var? bu adamlar hiç mi puan kaybetmeyecek? hiç mi derbi kazanmama durumları olmayacak? bjk ve liverpool maçlarından 4 puan çıkarmışsın biraz soluklanalım bence.
ha 6 puan da alınabilir miydi? alınabilirdi. fakat buna kızacaksanız adres ne okan buruk ve ekibi, ne de futbolcular. adresiniz her yaz kupaya edirne’den kars’a sonra da avrupa’ya interrail yaptırmak ve pr kasmak dışında işlevleri olmayan
dursun aydın özbek yönetimidir.
yani ben gerçekten anlamıyorum. “bu takım niye sahipsiz, bu hakemler bize nasıl bu kadar rahat dokunuyorlar” diye yönetime kızmak yerine okan hoca ya da şu karakteri sahaya koyan takıma carlamanın manası nedir?
