vallahi en sonki eskişehir-fenerbahçe * maçında yine doruk noktasına ulaşmış olan ve az kalsın evden atılmama sebep olacak bir durumdur. lakin eskişehirspor 2. golünü attığında ben deniz kendimi sevinçten yerlerde bulduğumda fenerli olan baba sinir küpü olduğundan bir an bana saldıracak diye korktuğum durumdur. aman dikkatlı olmak lazımdır böyle durumlarda, tırstım vallahi.
54
mor ve ötesi'nin solisti harun tekin dir. kendisini dayısı galatasaraylı yapmıştır.
aralarında, gururla bulunduğum gruptur. bu adamı* nasıl sevmemi beklerler ki benden? herşeyi geçtim, dünya iyisi bi adam olsa bile fenerli adam ya.*
57
osman tanburacı'nın sözünü akla getiren çocuktur.
'her çocuk fenerbahçeli doğar ama akli kıvama geldiğinde g.saraylı olur'
58
benimdir. hatta fenerbahçeli ailenin galatasaraylı çocuğumdur. 4 kişilik ailemde hidayete eren tek ben olduğum için, arasıra allah'a şükreder, huşuv içinde maçlarımızı izlerim*
yeri geldiğinde çok keyifli bir hadisedir. avrupa maçları sonrası evin neşe kaynağını bulmakta güçlük çekmezsiniz. ama arada iç acıtan olaylar da yaşanır. sırf babam için fenerbahçe'nin kazanmasını istediğim anlar oluyor sözlük.
67
benim. ailesi geniş olmak böyle olumlu etkiler de yapabiliyor çok yaşayın dayılarım.
68
ben bu hayatta iki tip insan türünü çok severim. bir faşist babanın sosyalist çocuğunu, ikincisi ise fenerbahçeli babanın galatasaraylı çocuğunu. yaptıkları az buz bir şey değildir. kendilerini burda tebrik eder, hayatta başarılar dilerim...
yıllar sonra kendimin de içinde bulunduğunu öğrendim gruptur. rahmetlik babamı yıllarca trabzonsporlu olarak bildim, öyle tanıdım. inanılmaz fanatik bir trabzonsporlu idi. rahmetlinin fenerbahçeli abimi maç sebebiyle evden kovduğuna da şahitlik etmişimdir. ölümünün üzerinden 18 sene geçmişken amcamlardan öğrendimki babam eskiden fenerbahçeliymiş ve 70'li yılların proleter dalgası sebebiyle anadolu takımı olarak şampiyonluğa giden trabzonspor'u tutmaya başlamış. vay anasını sayın seyirciler; şok oldum.
71
abim: sen çok yaramaz bi çocuksun, üstüne bi de fenerbahçelisin. fbgç: * ben fenerbahçeli değilim ki, galatasaraylıyım. abim: aaaa!! o zaman sana forma alayım ben. fbgç: olmaz, babam kızıyo. *
72
küçükken bizim apartmanda ne kadar erkek varsa hepsi fanatik fenerliydi. o zamanlar maçlar şifresiz yayınlanırdı. çoğu zamanda apartmanın erkekleri bizde toplanıp maç izlerdi. apartman aile apartmanı olduğundan gelenler babamın bilumum akrabaları.
fenerli müjdat vardı, o zaman çocuğum müjdat nerede oynar, nasıl oynar bilmezdim ama bizim evde müjdat hakkında öyle laflar edildi ki o laflardan sonra müjdatın pek iyi birisi olmadığını anlamıştım.
zamanla fenerbahçe hakkında da bu türden laflar duyunca fenerinde iyi olmadığını anladım. başka ufuklara yelken açtım, rengiyle bana hoş gelen, cıvıl cıvıl forması olan galatasaray aklımda yer etmeye başlamıştı.
babam ne yaptıysa beni fenerli yapamadı, o zamanlardan beri hep benim fenerli olmamı istemiştir ama dönmem bu yoldan. şimdi o zamanlardaki akrabalar beni gördüğü zaman sen nasıl cimbomlu oldun diyerek sitem eder dururlar. bende her seferinde sizin ve müjdatın yüzünden derim.
73
dayımın ve eniştemin çocuklarında görülmesini sağladığım durum.*
74
aslandır , candır . galatasaraylı bi sülalemin olmasından her ne kadar gurur duysam da bunların yaptığı süper saygı duyulası bi olaydır .
75
babası yanlış yoldayken oğlunun doru yolu bulmasıdır. e her baba mükemmel olamıyor değil mi?