40
maçla ilgili şöyle bir hayalim var. oyuncular ısınmaya çıkarlar. 1000 kişilik galatasaray tribünü zaten çoktan dolmuştur. bu 1000 kişi dışında diğer tribünler anadolu efes'in klasik çekirdekçi seyirci kitlesi görünümü vermektedirler, sakin sakin otururlar. efesli basketbolcuların beklemediği bir şeydir bu, salonun %80'inin galatasaray taraftarı tarafından istila edileceğini düşünüyorlardır. umutlanırlar...
maçın başlamasına yakın diğer tribünler de dolar, ancak 1000 kişi dışında herkes sus pus yerinde oturuyordur. efesliler daha bir sevinir buna. derken hava atışının yapılmasıyla beraber tüm salon ayağa kalkar, atkıları çıkarırlar, formaları üzerlerine geçirirler ve tüm tribünler sarı-kırmızı'ya boyanmış bir halde 3'lüye başlar. işte bu anda o tribünler şaşkın efes'li oyuncuların resmen üzerlerine çökerler. 3'lüden sonra da kulakları sağır eden bir rerere rarara... işte o an yaşadıkları moral çöküntüsü ve şaşkınlığı maç boyunca üzerlerinden atamazlar ve rahat bir galibiyet alırız. çok güzel olurdu be böyle bir şey olsaydı sözlük...
maçın başlamasına yakın diğer tribünler de dolar, ancak 1000 kişi dışında herkes sus pus yerinde oturuyordur. efesliler daha bir sevinir buna. derken hava atışının yapılmasıyla beraber tüm salon ayağa kalkar, atkıları çıkarırlar, formaları üzerlerine geçirirler ve tüm tribünler sarı-kırmızı'ya boyanmış bir halde 3'lüye başlar. işte bu anda o tribünler şaşkın efes'li oyuncuların resmen üzerlerine çökerler. 3'lüden sonra da kulakları sağır eden bir rerere rarara... işte o an yaşadıkları moral çöküntüsü ve şaşkınlığı maç boyunca üzerlerinden atamazlar ve rahat bir galibiyet alırız. çok güzel olurdu be böyle bir şey olsaydı sözlük...
