8637
bazen diyorum ki kendi kendime, özellikle derbi günleri, keşke futbol ve galatasaray hayatımın bu kadar merkezinde olmasaydı…
derbiyi arkadaşlarımla dışarıdayken ara sıra internetten skora bakmak suretiyle takip edebilseydim,
günler öncesinden durduk yere strese girmesem,
nabzım hiçbir şey yokken yüksek yüksek atmasa,
elim ayağım soğumasaydı.
sonra düşünüyorum bu hayatta en mutlu anlarımın baş aktörlerinden biri galatasaray.
böyle anlarda insan stresle birlikte biraz acımasız düşünebiliyor galiba. ama sonra, ya yendiğimizde, ya şampiyon olduğumuzda…
günlerce sanki aşık olmuş gibi yüzümde tatlı bir sırıtma ile geziyorum.
haydi cimbombom’um güldür yüzümüzü yine…
(bkz: allah yardımcınız olsun)
(bkz: 1 aralık 2025 fenerbahçe galatasaray maçı)
derbiyi arkadaşlarımla dışarıdayken ara sıra internetten skora bakmak suretiyle takip edebilseydim,
günler öncesinden durduk yere strese girmesem,
nabzım hiçbir şey yokken yüksek yüksek atmasa,
elim ayağım soğumasaydı.
sonra düşünüyorum bu hayatta en mutlu anlarımın baş aktörlerinden biri galatasaray.
böyle anlarda insan stresle birlikte biraz acımasız düşünebiliyor galiba. ama sonra, ya yendiğimizde, ya şampiyon olduğumuzda…
günlerce sanki aşık olmuş gibi yüzümde tatlı bir sırıtma ile geziyorum.
haydi cimbombom’um güldür yüzümüzü yine…
(bkz: allah yardımcınız olsun)
(bkz: 1 aralık 2025 fenerbahçe galatasaray maçı)
