20797
temel doğruları temel yanlışlarından çok fazla olan bir teknik direktör ki bunun sağlamasını rahatlıkla yapabiliriz. çünkü galatasaray teknik direktörlüğü görevinde 3,5 senedir oturuyor ve fener şikesine rağmen 3 şampiyonluk elde etti. aldığı kadro kalitesi ile mevcut kadro kalitesi ile devasa bir fark olduğu da söylenebilir. elbette çok para harcandı, harcanıyor ama rakipler de harcıyor. avrupa büyükleri zaten mukayese kabul etmez. sadece ölçeğimiz büyüdü, buna mecbur kaldık demek daha doğru olur.
bu 3,5 seneyi iyi geçirse de aslında krizleri de çok oldu ve o krizler hep aynıydı. ligde bu kadar yüksek puan ortalamasına sahip bir takımın normalde daha istikrarlı olması beklenir. ama oynanan oyun da dönemsel form durumları da sürekli dalgalıydı. aslında itiraf etmek gerekirse, fener'in pozisyonu bunda en büyük etken oldu. biz hep fener'e göre reaksiyon verdik. fener 75 puan toplasa galatasaray 78 puan toplardı. ama fener 90 puan toplayınca daha doğrusu toplattırılınca biz de sınırları zorlamak zorunda kaldık. ve okan buruk dönemi ligde rekorlarla geçti. at sahibine göre kişniyor elbette. okan buruk da rahatı sevmiyor. ne zaman puan farkı açsak hemen kapandı. ne zaman krize girsek bir süre sonra topladı. aralık'a yaklaştıkça takımın formu düşüyor, mart'a yaklaştıkça takım pik seviyesine çıkıyor. isimler değişse de neredeyse 3,5 senedir aynı şeyi oynuyoruz. okan buruk döneminin karakteristik özellikleri aslında net bir şekilde gözüküyor.
hocaya eleştirim şu şekilde olacak. bence hoca gittikçe muhafazakarlaşıyor. daha az risk alıyor. bunu transfer tercihlerinde, örneğin hiç genç oyuncu oynatmamasında görebiliyoruz. jesus fenerbahçe'sini kadıköy'de 0-3 yendiğinde bunu torreira ve icardi olmadan yapmıştı. o takımı berkan'la genç barış'la yenmişti. şimdilerde ise osimhen olmayınca bu takım kimseyi yenemez gibi hissettiriyor. halbuki hala çok kaliteli kadro ama takımın özgüveni düşüyor, takımın alternatif planları çok zayıf. bir sistem takımının bu kadar isimlere bağımlı olması garip bir durum. bir diğer eleştirim elbette sakatlıklar yönünden olacak. lemina, yunus, singo, osimhen, jakobs şu anda sakat. ben de diyorum ki bunu şanssızlık üzerinden okuyamazsınız. bunlar zaten afrika'ya uzun mesafe giden ve orada yoğun maçlar oynayan oyuncular. ayrıca zaten sakatlık geçmişi kabarık olan oyuncular. sakatlık yaşamasalar bile sezonda 3500 değil 2000 dakika oynayabilecek oyuncular bunlar. burayı şanssızlıkla değil tedbirsizlikle açıklayabilirsiniz. sakatlıklar ve formsuzluklar yoğun maç temposuyla ilgili. tabiri caizse ne zaman avrupa'dan kurtuluyoruz, o zaman bu takım potansiyeline ulaşıyor. avrupa'da turların atlandığı dönemde bu takım en düşük seviyesine iniyor. hocanın bu problemi çözmeden avrupa'da başarılı olacağını da zannetmiyorum. bu sezon şampiyonlar liginde 9 puanı olsa bile bunu söylüyorum, çünkü geçen sezon avrupa liginde de benzer şeyler yaşanmıştı.
son olarak galatasaray teknik direktörü olmak çok zor. içeriyle dışarıyla herkesle savaşıyorsun, üstüne futbolun kendisiyle de savaşıyorsun. ama hoca aslında tam bir survivor. krizlerden çıkmayı başarıyor bir şekilde. umarım bu sefer de böyle olur hocam. ama hatalarından ders çıkardığını da görmek isterim. mesele fener'e yenilmek de değil aslında. mesele camianın kırılganlığı. zaten saha dışında hiçbir ağırlığı yok kulübün. taraftarın tutunduğu dal okan buruk. o da kırılırsa bir fetret dönemi daha yaşayabiliriz.
bu 3,5 seneyi iyi geçirse de aslında krizleri de çok oldu ve o krizler hep aynıydı. ligde bu kadar yüksek puan ortalamasına sahip bir takımın normalde daha istikrarlı olması beklenir. ama oynanan oyun da dönemsel form durumları da sürekli dalgalıydı. aslında itiraf etmek gerekirse, fener'in pozisyonu bunda en büyük etken oldu. biz hep fener'e göre reaksiyon verdik. fener 75 puan toplasa galatasaray 78 puan toplardı. ama fener 90 puan toplayınca daha doğrusu toplattırılınca biz de sınırları zorlamak zorunda kaldık. ve okan buruk dönemi ligde rekorlarla geçti. at sahibine göre kişniyor elbette. okan buruk da rahatı sevmiyor. ne zaman puan farkı açsak hemen kapandı. ne zaman krize girsek bir süre sonra topladı. aralık'a yaklaştıkça takımın formu düşüyor, mart'a yaklaştıkça takım pik seviyesine çıkıyor. isimler değişse de neredeyse 3,5 senedir aynı şeyi oynuyoruz. okan buruk döneminin karakteristik özellikleri aslında net bir şekilde gözüküyor.
hocaya eleştirim şu şekilde olacak. bence hoca gittikçe muhafazakarlaşıyor. daha az risk alıyor. bunu transfer tercihlerinde, örneğin hiç genç oyuncu oynatmamasında görebiliyoruz. jesus fenerbahçe'sini kadıköy'de 0-3 yendiğinde bunu torreira ve icardi olmadan yapmıştı. o takımı berkan'la genç barış'la yenmişti. şimdilerde ise osimhen olmayınca bu takım kimseyi yenemez gibi hissettiriyor. halbuki hala çok kaliteli kadro ama takımın özgüveni düşüyor, takımın alternatif planları çok zayıf. bir sistem takımının bu kadar isimlere bağımlı olması garip bir durum. bir diğer eleştirim elbette sakatlıklar yönünden olacak. lemina, yunus, singo, osimhen, jakobs şu anda sakat. ben de diyorum ki bunu şanssızlık üzerinden okuyamazsınız. bunlar zaten afrika'ya uzun mesafe giden ve orada yoğun maçlar oynayan oyuncular. ayrıca zaten sakatlık geçmişi kabarık olan oyuncular. sakatlık yaşamasalar bile sezonda 3500 değil 2000 dakika oynayabilecek oyuncular bunlar. burayı şanssızlıkla değil tedbirsizlikle açıklayabilirsiniz. sakatlıklar ve formsuzluklar yoğun maç temposuyla ilgili. tabiri caizse ne zaman avrupa'dan kurtuluyoruz, o zaman bu takım potansiyeline ulaşıyor. avrupa'da turların atlandığı dönemde bu takım en düşük seviyesine iniyor. hocanın bu problemi çözmeden avrupa'da başarılı olacağını da zannetmiyorum. bu sezon şampiyonlar liginde 9 puanı olsa bile bunu söylüyorum, çünkü geçen sezon avrupa liginde de benzer şeyler yaşanmıştı.
son olarak galatasaray teknik direktörü olmak çok zor. içeriyle dışarıyla herkesle savaşıyorsun, üstüne futbolun kendisiyle de savaşıyorsun. ama hoca aslında tam bir survivor. krizlerden çıkmayı başarıyor bir şekilde. umarım bu sefer de böyle olur hocam. ama hatalarından ders çıkardığını da görmek isterim. mesele fener'e yenilmek de değil aslında. mesele camianın kırılganlığı. zaten saha dışında hiçbir ağırlığı yok kulübün. taraftarın tutunduğu dal okan buruk. o da kırılırsa bir fetret dönemi daha yaşayabiliriz.
