105
türk milli takımlarını biliyoruz. küçümsemek için demiyorum ama biz buyuz: bizler son topa kadar deriz, biz bitti demeden bitmez deriz, türkiye geri dönüşlerin kralı deriz, bazen tam tersi maç içinde fark açılmışken rehavetten rakibi geri döndürürüz ama maçı bırakmayız falan. bizim için başarı budur. aslında çoğu zaman bunlar da nadir gerçekleşir ama akıllarda kalır. kazanmamızı bekliyordum ama bu nedir be abi! 40 dakika boyunca agresif savunma yapmak, üstüne doğru hücum yapmak nedir. yunan oyuncular maç içinde şaşkınlıktan 4-5 defa çizgiye bastılar. sinirleri bozulduğundan teknik faulün her türlüsünü aldılar. yok yani adamlar şaşırdı, bu nasıl türkiye, bu nasıl bir seviye diye. ilk yarı adamların top kayıpları saha içi basketlerinden fazlaymış. yani yüzdeden falan bahsetmiyorum top kaybı diyorum. ben herhangi bir sportif branşın herhangi bir üst düzey maçında türkiye'den böyle dominant böyle istikrarlı bir oyun görmedim.
