50663
“neden türkiye’nin futbol kulüpleri yetenek için daha fazla nakit ödeyebiliyor
paradoksal olarak, bu ülkenin sorunlu ekonomisiyle ilgili olabilir
bu yaz avrupa futbolundaki en pahalı beş transferin dördü ingiltere’nin paraya boğulmuş premier league’inde gerçekleşti. beşinci ise daha sıra dışıydı. nijeryalı forvet victor osimhen, italya şampiyonu napoli’den ayrılarak türkiye’nin süper ligi’ndeki galatasaray’a katıldı. 75 milyon € (87 milyon $) tutarındaki bonservis bedeli türk futbol tarihinin en büyüğü oldu ve eski rekorun üç katından fazlaydı. osimhen yıllık net 15 milyon € kazanacak, bu da ingiltere ve ispanya’daki en üst düzey oyuncularla kıyaslanabilir bir gelir. bu tek seferlik bir transfer de değildi. galatasaray ve istanbul’daki rakipleri fenerbahçe ile beşiktaş, avrupa’dan ve hatta suudi arabistan’dan yüksek profilli oyuncuları kiralık olarak transfer etti. kıta kulüpleri kemer sıkarken istanbul’da neler oluyor?
süper lig uzun zamandır kariyerlerinin sonuna yaklaşan avrupalı futbolcular arasında popülerdi. futbola tutkun türkiye cumhurbaşkanı recep tayyip erdoğan onları bir vergi muafiyetiyle cezbetti: normalde kademeli olarak artan oranlar yerine sabit %20 ödüyorlar. ancak bu yaz galatasaray, fenerbahçe ve beşiktaş’ın imzaladığı oyuncuların ortalama yaşı yalnızca 26.
paradoksal olarak, kulüplerin elit oyuncuları karşılayabilmesinin bir nedeni türkiye’nin ekonomik sorunlarıyla bağlantılı olabilir. erdoğan, enflasyon %85’e kadar tırmanmasına rağmen uzun süre faiz oranlarını düşük tuttu. lira, 2021’de 1 € = 10 tl seviyesinden 2024’te neredeyse 40’a geriledi. ancak türkiye’nin en büyük kulüpleri büyük miktarda euro getiriyor. analistlere göre galatasaray, 2023-24 sezonunda şampiyonlar ligi’nden 32 milyon € kazandı; üç istanbul kulübü ise geçen sezon avrupa ligi maçlarından toplam 45 milyon € elde etti. bayern münih, fransız savunmacı sacha boey için galatasaray’a 30 milyon € ödedi.
zayıf lira, kulüplerin yurtiçi borç ve maliyetlerini şişirip eritmesine yardımcı oldu. euro bazında, türk kulüplerinin borcu 2019-23 arasında %19 azaldı; avrupalı kulüplerinki ise ortalama %40 arttı. ekonomi politikası sonradan iyileşince, kulüplerin yatırım yapacak euro’ları kaldı. yüksek maaşları euro cinsinden ödenen elit oyuncuları bir yıllığına kiralamak akıllıca. bu, kulüplerin avrupa kupalarında daha ileri gitmesine, yani daha fazla euro kazanmasına yardımcı olur, uzun vadeli yükümlülük yaratmaz. lira yeniden düşerse, pahalı oyuncular elden çıkarılabilir.
ama osimhen için durum farklı. galatasaray onu dört yıllığına imzaladı. tabii, satın almadan önce denediler. osimhen’i 2024-25 sezonunda kiraladılar. o da 30 maçta 26 gol attı ve galatasaray süper lig’i kazandı.”
the economist
https://www.economist.com/...more-cash-for-talent
paradoksal olarak, bu ülkenin sorunlu ekonomisiyle ilgili olabilir
bu yaz avrupa futbolundaki en pahalı beş transferin dördü ingiltere’nin paraya boğulmuş premier league’inde gerçekleşti. beşinci ise daha sıra dışıydı. nijeryalı forvet victor osimhen, italya şampiyonu napoli’den ayrılarak türkiye’nin süper ligi’ndeki galatasaray’a katıldı. 75 milyon € (87 milyon $) tutarındaki bonservis bedeli türk futbol tarihinin en büyüğü oldu ve eski rekorun üç katından fazlaydı. osimhen yıllık net 15 milyon € kazanacak, bu da ingiltere ve ispanya’daki en üst düzey oyuncularla kıyaslanabilir bir gelir. bu tek seferlik bir transfer de değildi. galatasaray ve istanbul’daki rakipleri fenerbahçe ile beşiktaş, avrupa’dan ve hatta suudi arabistan’dan yüksek profilli oyuncuları kiralık olarak transfer etti. kıta kulüpleri kemer sıkarken istanbul’da neler oluyor?
süper lig uzun zamandır kariyerlerinin sonuna yaklaşan avrupalı futbolcular arasında popülerdi. futbola tutkun türkiye cumhurbaşkanı recep tayyip erdoğan onları bir vergi muafiyetiyle cezbetti: normalde kademeli olarak artan oranlar yerine sabit %20 ödüyorlar. ancak bu yaz galatasaray, fenerbahçe ve beşiktaş’ın imzaladığı oyuncuların ortalama yaşı yalnızca 26.
paradoksal olarak, kulüplerin elit oyuncuları karşılayabilmesinin bir nedeni türkiye’nin ekonomik sorunlarıyla bağlantılı olabilir. erdoğan, enflasyon %85’e kadar tırmanmasına rağmen uzun süre faiz oranlarını düşük tuttu. lira, 2021’de 1 € = 10 tl seviyesinden 2024’te neredeyse 40’a geriledi. ancak türkiye’nin en büyük kulüpleri büyük miktarda euro getiriyor. analistlere göre galatasaray, 2023-24 sezonunda şampiyonlar ligi’nden 32 milyon € kazandı; üç istanbul kulübü ise geçen sezon avrupa ligi maçlarından toplam 45 milyon € elde etti. bayern münih, fransız savunmacı sacha boey için galatasaray’a 30 milyon € ödedi.
zayıf lira, kulüplerin yurtiçi borç ve maliyetlerini şişirip eritmesine yardımcı oldu. euro bazında, türk kulüplerinin borcu 2019-23 arasında %19 azaldı; avrupalı kulüplerinki ise ortalama %40 arttı. ekonomi politikası sonradan iyileşince, kulüplerin yatırım yapacak euro’ları kaldı. yüksek maaşları euro cinsinden ödenen elit oyuncuları bir yıllığına kiralamak akıllıca. bu, kulüplerin avrupa kupalarında daha ileri gitmesine, yani daha fazla euro kazanmasına yardımcı olur, uzun vadeli yükümlülük yaratmaz. lira yeniden düşerse, pahalı oyuncular elden çıkarılabilir.
ama osimhen için durum farklı. galatasaray onu dört yıllığına imzaladı. tabii, satın almadan önce denediler. osimhen’i 2024-25 sezonunda kiraladılar. o da 30 maçta 26 gol attı ve galatasaray süper lig’i kazandı.”
the economist
https://www.economist.com/...more-cash-for-talent
