58
ulusal dergilerde yazmaya devam eden bir öykü yazariyim. ülkedeki siyasal konjonktürün ele geçirmediğini defalarca itiraf ettiği kültürel iktidar kanadının ağır abilerinden birisidir. ancak bu alanda muhtemelen maddi getirisi düşük olduğu için çok fazla eser üretmeyip talepkâr davranmadiği ya da şöhreti sebebiyle çok daha fazla ilgi beklediği için karşılık bulamaması sebebiyle dün burun kıvırdığı alanda istese de etkisiz kalmıştır. yıllar geçti. babaoğlu yaşam standartlarıni korumak zorunda ve köşe başları tutuldu. siyasi, edebî ve kültürel açıdan "mış gibi yapan" biri olduğu için de elinde sadece aspor ve futbol kaldı. çünkü a spor her geçen gün kan kaybeden, yeni medya karşısında ciddi yenilgiye uğramış bir alan ve o mahallenin "bilgili" abisine kanalın ihtiyacı olan kaliteyi verebileceği inancı hakim. kimsenin hiçbir şey bilmediği bir yerde herkes her şeyi bilir mantığıyla hareket eden bir mahalle burası ve babaoğlu yıllar sonra arzu ettiği saygıyı çakma bir "duayen" sıfatıyla alacağını düşünüyor. mahallesinin tüm güce rağmen kaybettiği spor yayıncılıgini kurtaracak bir isim olarak görülüyor kanalı tarafından. o da bu iddiayı sahada ter dökmüş başarılı olmuş kariyer inşa etmiş isimlere teknik direktör olamamış diye saldırarak gerçeğe çevirmeye çalışıyor. sahayı konuşamayacak biri. futbolu bilmiyor. benim anlamadığım şey şu kim bu "teknik direktör olamamış" isimler. nihat mi? ümit karan mi? ilhan mansız, tugay, tümer mi? bu adamların her biri stardi. nihat ve tugay en büyük lejyonerler, ilhan global şöhret elde etmiş (kısa sürse de) ümit karan ligin içinden geçmiş, tümer ise iki kulüpte de şampiyonluk yaşamış bir adam. ayrıca futbol dünyası teknik direktör olamamış starlarla dolu. yani babaoğlu gibi nişantaşı kafelerinde milf kovalayan adam için globalde batistusa, van basten, matheus, ronaldinho ya da yerelde tugay, nihat gibi isimler futbol konuşamaz ama 3.sinif aşk şiirleri yazıp filistin acısını devsirerek lokaldeki sempatisini artırmaya çalışan nahif rasim ozan futbol konuşabilir.
