4936
atanınla tutanın iyi olacak mentalitesi kapsamında; fernando muslera'nın transferi sonrası burak yılmazlarla çıkılan yolun sonunda vardığımız nokta.
entry tarihi itibarı ile üstteki paragrafta bahsi geçen dönem 14 sezonu kapsıyor. bu 14 sezonda 8 kere şampiyonluk ipini göğüslemiş bir galatasaray var. bu şampiyonlukların ilk ikisi üçüncü fatih terim döneminde yaşandı. özellikle ilk sezonda birinci fatih terim döneminden esintiler veren, takım halinde basıp parçalayan ve öne çıkan bir golcüsü olmayan bir takım vardı.
ikinci sezona başlarken galatasaray'a gelen burak yılmaz türkiye'de yılın yerli transferiydi. aktif en formda yerli golcüydü, kendi kariyerinin bile üzerinde bir gol atma frekansına sahipti. üzerine devre arasında wesley sneijder didier drogba ikilisinin transferi de gelince galatasaray arzu edilmesi gereken seksi bir kulüp lafını edebilir noktaya gelmiştik. şampiyonlar ligi'ndeki çeyrek final ve ligdeki güle oynaya şampiyonlukta hem burak hem de drogba'nın katkısı muazzamdı.
bütün bunlar bizi bir eşiğe getirmeyi başardı ama çeşitli olaylar ve tercihler sonucu o zıplamayı yapamadık...
üçüncü fatih terim dönemini sona erdiren iç karışıklıklar ve sonrasında özellikle drogba'nın okları üstüne çeken formsuzluğu ile o sezonu fenerbahçe'ye kaptırdık. ertesi sene ise muslera başta olmak üzere birden çok oyuncunun öne çıktığı, tıpkı 2007-2008 gibi takım olarak mücadele ederek kazandığımız bir şampiyonluk oldu. öne çıkanlardan biri elbette burak yılmaz'dı.
o yaz transfer döneminde arsenal'den lukas podolski transfer edildi. kariyerli ve yıldız denebilecek bir golcüydü. bayern münih, arsenal ve inter formaları giymiş bir oyuncu olarak 30 yaşında galatasaray'a gelmişti. forma giydiği iki sezonda antalya'da fenerbahçe'ye attığı gol dışında böyle yıllar sonra hatırlanacak bir iz bırakamadı. zaten galatasaray da o iki sezonda kayıpları oynadı.
östersunds faciası ile başlayan sezonda pek çok yeni isimle birlikte gelen transferlerden biri de bafetimbi gomis idi. tudor ile başlayıp nerede kalmıştık tweeti ile dördüncü fatih terim dönemine geçtiğimiz sezonda şampiyonluk gelirken gol kralı oldu. 33 maçta attığı 29 gol ise türkiye ligi'nde bir yabancı futbolcunun bir sezonda ulaştığı en yüksek gol sayısı idi...
2018 yazında, sezon başlangıcında gönderilmesi sonucu net bir golcünün olmadığı sezonun ilk yarısında çok sıkıntılı bir süreçten geçtik. devre arasında kasımpaşa forması ile 20 gole ulaşan mbaye diagne ve kostas mitroğlu transferleri geldi. 8 de kapanır 18 de repliğinin gerçeğe döndüğü periyotta bu diagne 10 gol daha bulup hem gomis'in geçen sezon kırdığı rekoru kırıp hem de gol krallığını kazanmıştı. kariyeri hep "ama"larla geçen mitroğlu ise kostas mitroğlu'nun akhisarspor maçında attığı gol ile karlı bir şubat akşamında belki de ateşi yakan olmuştu...
2019 yazında ise galatasaray'ın "atan"ı, biraz da uzatmalı bir transfer süreci sonucu radamel falcao garcia olmuştu. bütün bu süreçte transfer edilen golcüler arasında, didier drogba'dan sonraki en kariyerli isimdi. yaklaşık 20 bin kişi tarafından karşılandı, iç sahadaki ilk maçında golünü de attı ancak hikayenin devamı ne yazık ki öyle devam etmedi. galatasaray'da geçirdiği iki sezonda türlü türlü garip sakatlıklardan top oynamaya fırsat bulamadı. sağ üst arka adele grubu gibi pek çok "tıbbi terim"i taraftar jargonuna soktu.
covid-19 ile bölünen sezon, özellikle pandemi arası sonrası istediğimiz gibi gitmedi. ertesi sezon ise son düdüğe kadar giden şampiyonluk yarışı bir gol averaj ve billong şikesi sonucu beşiktaş lehine sonuçlandı. takip eden sezon ise galatasaray adına bir kabustu. dördüncü fatih terim döneminin sonunu getiren sancılar ve sonrasındaki küme düşmeme mücadelesi dahi verilen aylar galatasaray adına çok sancılı geçmişti. mustafa muhammed, florin andone hatta kiralıktan dönen mbaye diagne bile galatasaray'ın "atan" sorununa derman olamamıştır.
bir tek 2021-2022 sezonunun devre arasında, o dönem için tartışmalı bir kararla,* tekrardan galatasaray'a dönen bafetimbi gomis önce takımın kümede kalma savaşında attığı kritik birkaç golle hayati katkı vermişti.
transferde erden timur etkisinin yaşandığı 2022 yazında ise takımı ilerleyen üç sezonda taşıyacağı zaman içinde görülecek olan kaliteli oyuncu grubu arasında forvet tercihi mauro icardi idi. özellikle radamel falcao garcia tecrübesi sonrası büyük cesaret isteyen bir adımdı. inter'de çok iyi geçirdiği 8 yıllık bir kariyeri vardı, ancak saha dışı olaylar sonucu paris saint-germain'e önce kiralanmış, sonra da bonservisi ile transfer olmuştu. orada da çok daha büyük yıldızların arasında geri planda kalmış, sahaya girdiğinde de çok spekatükler performanslar çıkaramamıştı.
o sezon başlangıcı da biraz ilginçtir. heyecanlandıran transferlere ve okan buruk hamlesine rağmen bir türlü geçen sezonun kötü izleri silinemiyor, emektar bafetimbi gomis'in son dakikalarda attığı gollerle ite kaka ilerleyebiliyorduk. haris seferoivc'in ümraniyespor maçında kaçırdığı gol* sonrası yaşanan isyan, transferin bitimine iki gün kala mauro icardi'nin dış hatlar terminalinde görünmesi ile noktalandı.
sonrası entry tarihi itibarı ile yakın tarih olsa da, ileride okuyacaklar açısından biraz anlatmakta fayda var. hem icardi'nin hem de çehresi değişen takımın adaptasyon süreci geçirdiği yaklaşık 2 aylık süreç "yeni falcao" laflarının gölgesinde geçmişti. 5 kasım 2022 galatasaray beşiktaş maçında attığı 2 golle istanbul'daki ilk imzasını atmıştı. maçtan birkaç saat sonra vatskenayduunun yayınladığı klipteki aşkın olayım şarkısı ise ilerleyen dönemde gelen goller ve birbirine eklenen güzel anılarla bir fenomene dönüştü.
bu performansın üzerine sakatlıktan çıkıp son 15 dakikada bir gol bir asist yaptığı kadıköy deplasmanı, 6 şubat 2023 depremindan birkaç saat önce oynanan trabzonspor maçındaki bir gol bir asisti de eklenince iyice bir psikolojik faktör olmaya başladı. karagümrük ve beşiktaş maçlarında kaybedilen 5 puan sonrası herkesin tedirgin olduğu süreçte üç maçta gelen beş golün hepsini atıp takımını firesiz şekilde şampiyonluk maçına taşıdı. 30 mayıs 2023 ankaragücü galatasaray maçında açılış golünü attı, beraberlik golünden hemen sonra bir daha sahneye çıkıp kimse heveslenmesin dedi.
sezon finalinde ise sarhoş çıkılan derbide attığı golü ise tasvir etmeye kelimeler yetmez...
o yaz taraftarın gündemi mauro icardi'nin bonservisini almaktı. günün sonunda arap yarımadasından gelen teklifleri reddetti ve galatasaray'a üç yıllık imzayı attı. sezonu kilo fazlasıyla çıktığı trabzonspor maçında* attığı acayip kafa golüyle açtı, yağmurlu bir konya akşamında topukla attığı şampiyonluk golüyle bitirdi.
7 nisan 2024 galatasaray fenerbahçe maçında attığı gol ise ezeli rekabetin tarihine yazıldı...
o yaz yine "ne zaman takıma katılacak" diye papatya falları baktırdığı dönemde, futobl tarihinin bosman sonrası dönemdeki en büyük peri masalı hikayelerinden biri yaşandı. olurdu, olmazdı, gerçek mi, yalan mı derken özellikle transferin avrupa'da kapanıp türkiye'de devam ettiği son günlerde haberlerde kullanılan dil ciddileşmeye başladı.
sonra bir baktık ki victor osimhen dış hatlar terminali kapısında reis ile kafa tokuşturuyor...
her ne kadar icardi'nin sakatlığı ve ocak-şubat aylarındaki avrupa hezimetleriyle sezon biraz sallantıya girer gibi olduysa da mütematiyen gollerini sıraladı. sezonun son düzlüğünde ibreyi tamamen bize çeviren 2 nisan 2025 fenerbahçe galatasaray maçında attığı 2 golle taraftarın gönlündeki yerini iyice perçinledi. tarihin en rahat türkiye kupası finallerinden biri olan 14 mayıs 2025 trabzonspor galatasaray maçında antep semalarında yankılanan ve ahmed kutucunun tercümesiyle yüzünde bir gülümsemeye sebep olan taraftar çıldırdı osimhen'i istiyor tezahüratı hafta sonu 60 bin kişnin bir şekilde doluştuğu seyrantepe'yi inletti.
olurdu olmazdı derken filmin sonunda victor osimhen'in bonservisini almak rüyası da gerçek oldu...
ismet inönü'nün, muhtemelen hayat felsefesi olarak da kullandığı, müthiş bir lafı vardır; "bir maceranın başarıya ulaşması; onun macera vasfını değiştirmez" şeklinde. türkiye ligi'ndeki bir takımın, euro/tl kurunun 46 küsurlarda olduğu bir ortamda, bir futbolcunun sadece bonservisi için 75 milyon euro ödemesi bir macera elbette. bunu en coşkulu zamanda bile unutmamak gerekiyor.
ancak galatasaray'ın futbolda son 40 senede yaptığı şey her zaman ufuk çizgisini belirlemek oldu.
jupp derwall gibi bir teknik direktöre gitmeye cesaret edebilen vizyon, onu türkiye'ye gelmeye ikna edebilen vizyon. çim sahalı antrenman tesisi istediğinde "sana ne bunlardan" demeyen bir vizyon. 14 sene sonra şampiyon olunca tribüne yetmez bize bir kupa hedef artık avrupa pankartını asabilen vizyon. 1993'te old trafford'da manchester united başkanına "ben sizi tebrik ederim, bizi bu kadar zorlayacağınızı düşünmemiştim" diyebilen vizyon...*
victor osimhen türk futbolundaki yeni ufuk çizgisidir. diğer tüm kulüplerin transfer konusunu düşününce "ulan demek ki bu yapılabiliyormuş" diyeceği yerdir. ve hepsinden önemlisi bir meydan okumadır...
tıpkı verdiğim örneklerin tamamı gibi...
galatasaray bu tarz bir meydan okumayı uefa kupası sonrası hakan şükür'ü elden kaçırınca avrupa gol mario jardel'i ve türkiye gol kralı serkan aykut'u transfer ederek yapmıştı. ancak sonrasında hatalı atılan ya da hiç atılamayan adımlar ve değişen dinamikleri algılama konusunda yaşanan ağırlık galatasaray'ı uzun süren bir bocalama dönemine götürmüştü.
üçüncü fatih terim döneminin başlangıcındaki, östersunds faciasının yaşandığı yaz dönemindeki ve 2022 yazındaki transfer dönemleri de bu tarz meydan okumalardı aslında. üçüncü fatih terim döneminin başlangıcında kurulan çekirdek kadro dört senede üç şampiyonluk ve dördüncü yıldıza ulaştırdı. arada şampiyonlar ligi çeyrek finali gördü. östersunds faciası döneminde gelen oyunculardan elde kalan çekirdek iki şampiyonluk kazandı, bir tanesini de bir gol farkla kaçırdı. 2022 yazında kurulan çekirdek kadro da üst üste üç şampiyonluk getirdi.
ancak bu defa bir meydan okumanın getirdiği ivme sona ermeden tekrardan bir meydan okumaya girişiyor galatasaray. tıpkı dört sene üst üste şampiyon olup iki avrupa kupası ile artık ne haliniz varsa görün seviyesine gelmişken giden golcüsünün yerine avrupa gol kralını alıp getirmesi gibi.
eğer ömrümüz yeterse bundan 15 sene sonra ya da 20 sene sonra*, bugün osimhen'in bonservisinin alınmasının önemini daha iyi kavrayabileceğiz. bu adımdan sonraki adımlarımızla birlikte izlenecek yol ile daha da bir anlam kazanacak. bu iyi de olabilir, kötü de olabilir. ancak sonuç iyi de olsa, kötü de olsa; bu hamlenin diğerlerinin ufkunu belirleyecek olması gerçeğini değiştirmeyecek...
adamlar daha kendi icardi'lerini arayıp da bulamamışken bir de başlarına osimhen çıkması konusuna hiç girmiyorum bile. girmeye de gerek yok zaten, çünkü biz oraları biraz geçtik artık...
entry tarihi itibarı ile üstteki paragrafta bahsi geçen dönem 14 sezonu kapsıyor. bu 14 sezonda 8 kere şampiyonluk ipini göğüslemiş bir galatasaray var. bu şampiyonlukların ilk ikisi üçüncü fatih terim döneminde yaşandı. özellikle ilk sezonda birinci fatih terim döneminden esintiler veren, takım halinde basıp parçalayan ve öne çıkan bir golcüsü olmayan bir takım vardı.
ikinci sezona başlarken galatasaray'a gelen burak yılmaz türkiye'de yılın yerli transferiydi. aktif en formda yerli golcüydü, kendi kariyerinin bile üzerinde bir gol atma frekansına sahipti. üzerine devre arasında wesley sneijder didier drogba ikilisinin transferi de gelince galatasaray arzu edilmesi gereken seksi bir kulüp lafını edebilir noktaya gelmiştik. şampiyonlar ligi'ndeki çeyrek final ve ligdeki güle oynaya şampiyonlukta hem burak hem de drogba'nın katkısı muazzamdı.
bütün bunlar bizi bir eşiğe getirmeyi başardı ama çeşitli olaylar ve tercihler sonucu o zıplamayı yapamadık...
üçüncü fatih terim dönemini sona erdiren iç karışıklıklar ve sonrasında özellikle drogba'nın okları üstüne çeken formsuzluğu ile o sezonu fenerbahçe'ye kaptırdık. ertesi sene ise muslera başta olmak üzere birden çok oyuncunun öne çıktığı, tıpkı 2007-2008 gibi takım olarak mücadele ederek kazandığımız bir şampiyonluk oldu. öne çıkanlardan biri elbette burak yılmaz'dı.
o yaz transfer döneminde arsenal'den lukas podolski transfer edildi. kariyerli ve yıldız denebilecek bir golcüydü. bayern münih, arsenal ve inter formaları giymiş bir oyuncu olarak 30 yaşında galatasaray'a gelmişti. forma giydiği iki sezonda antalya'da fenerbahçe'ye attığı gol dışında böyle yıllar sonra hatırlanacak bir iz bırakamadı. zaten galatasaray da o iki sezonda kayıpları oynadı.
östersunds faciası ile başlayan sezonda pek çok yeni isimle birlikte gelen transferlerden biri de bafetimbi gomis idi. tudor ile başlayıp nerede kalmıştık tweeti ile dördüncü fatih terim dönemine geçtiğimiz sezonda şampiyonluk gelirken gol kralı oldu. 33 maçta attığı 29 gol ise türkiye ligi'nde bir yabancı futbolcunun bir sezonda ulaştığı en yüksek gol sayısı idi...
2018 yazında, sezon başlangıcında gönderilmesi sonucu net bir golcünün olmadığı sezonun ilk yarısında çok sıkıntılı bir süreçten geçtik. devre arasında kasımpaşa forması ile 20 gole ulaşan mbaye diagne ve kostas mitroğlu transferleri geldi. 8 de kapanır 18 de repliğinin gerçeğe döndüğü periyotta bu diagne 10 gol daha bulup hem gomis'in geçen sezon kırdığı rekoru kırıp hem de gol krallığını kazanmıştı. kariyeri hep "ama"larla geçen mitroğlu ise kostas mitroğlu'nun akhisarspor maçında attığı gol ile karlı bir şubat akşamında belki de ateşi yakan olmuştu...
2019 yazında ise galatasaray'ın "atan"ı, biraz da uzatmalı bir transfer süreci sonucu radamel falcao garcia olmuştu. bütün bu süreçte transfer edilen golcüler arasında, didier drogba'dan sonraki en kariyerli isimdi. yaklaşık 20 bin kişi tarafından karşılandı, iç sahadaki ilk maçında golünü de attı ancak hikayenin devamı ne yazık ki öyle devam etmedi. galatasaray'da geçirdiği iki sezonda türlü türlü garip sakatlıklardan top oynamaya fırsat bulamadı. sağ üst arka adele grubu gibi pek çok "tıbbi terim"i taraftar jargonuna soktu.
covid-19 ile bölünen sezon, özellikle pandemi arası sonrası istediğimiz gibi gitmedi. ertesi sezon ise son düdüğe kadar giden şampiyonluk yarışı bir gol averaj ve billong şikesi sonucu beşiktaş lehine sonuçlandı. takip eden sezon ise galatasaray adına bir kabustu. dördüncü fatih terim döneminin sonunu getiren sancılar ve sonrasındaki küme düşmeme mücadelesi dahi verilen aylar galatasaray adına çok sancılı geçmişti. mustafa muhammed, florin andone hatta kiralıktan dönen mbaye diagne bile galatasaray'ın "atan" sorununa derman olamamıştır.
bir tek 2021-2022 sezonunun devre arasında, o dönem için tartışmalı bir kararla,* tekrardan galatasaray'a dönen bafetimbi gomis önce takımın kümede kalma savaşında attığı kritik birkaç golle hayati katkı vermişti.
transferde erden timur etkisinin yaşandığı 2022 yazında ise takımı ilerleyen üç sezonda taşıyacağı zaman içinde görülecek olan kaliteli oyuncu grubu arasında forvet tercihi mauro icardi idi. özellikle radamel falcao garcia tecrübesi sonrası büyük cesaret isteyen bir adımdı. inter'de çok iyi geçirdiği 8 yıllık bir kariyeri vardı, ancak saha dışı olaylar sonucu paris saint-germain'e önce kiralanmış, sonra da bonservisi ile transfer olmuştu. orada da çok daha büyük yıldızların arasında geri planda kalmış, sahaya girdiğinde de çok spekatükler performanslar çıkaramamıştı.
o sezon başlangıcı da biraz ilginçtir. heyecanlandıran transferlere ve okan buruk hamlesine rağmen bir türlü geçen sezonun kötü izleri silinemiyor, emektar bafetimbi gomis'in son dakikalarda attığı gollerle ite kaka ilerleyebiliyorduk. haris seferoivc'in ümraniyespor maçında kaçırdığı gol* sonrası yaşanan isyan, transferin bitimine iki gün kala mauro icardi'nin dış hatlar terminalinde görünmesi ile noktalandı.
sonrası entry tarihi itibarı ile yakın tarih olsa da, ileride okuyacaklar açısından biraz anlatmakta fayda var. hem icardi'nin hem de çehresi değişen takımın adaptasyon süreci geçirdiği yaklaşık 2 aylık süreç "yeni falcao" laflarının gölgesinde geçmişti. 5 kasım 2022 galatasaray beşiktaş maçında attığı 2 golle istanbul'daki ilk imzasını atmıştı. maçtan birkaç saat sonra vatskenayduunun yayınladığı klipteki aşkın olayım şarkısı ise ilerleyen dönemde gelen goller ve birbirine eklenen güzel anılarla bir fenomene dönüştü.
bu performansın üzerine sakatlıktan çıkıp son 15 dakikada bir gol bir asist yaptığı kadıköy deplasmanı, 6 şubat 2023 depremindan birkaç saat önce oynanan trabzonspor maçındaki bir gol bir asisti de eklenince iyice bir psikolojik faktör olmaya başladı. karagümrük ve beşiktaş maçlarında kaybedilen 5 puan sonrası herkesin tedirgin olduğu süreçte üç maçta gelen beş golün hepsini atıp takımını firesiz şekilde şampiyonluk maçına taşıdı. 30 mayıs 2023 ankaragücü galatasaray maçında açılış golünü attı, beraberlik golünden hemen sonra bir daha sahneye çıkıp kimse heveslenmesin dedi.
sezon finalinde ise sarhoş çıkılan derbide attığı golü ise tasvir etmeye kelimeler yetmez...
o yaz taraftarın gündemi mauro icardi'nin bonservisini almaktı. günün sonunda arap yarımadasından gelen teklifleri reddetti ve galatasaray'a üç yıllık imzayı attı. sezonu kilo fazlasıyla çıktığı trabzonspor maçında* attığı acayip kafa golüyle açtı, yağmurlu bir konya akşamında topukla attığı şampiyonluk golüyle bitirdi.
7 nisan 2024 galatasaray fenerbahçe maçında attığı gol ise ezeli rekabetin tarihine yazıldı...
o yaz yine "ne zaman takıma katılacak" diye papatya falları baktırdığı dönemde, futobl tarihinin bosman sonrası dönemdeki en büyük peri masalı hikayelerinden biri yaşandı. olurdu, olmazdı, gerçek mi, yalan mı derken özellikle transferin avrupa'da kapanıp türkiye'de devam ettiği son günlerde haberlerde kullanılan dil ciddileşmeye başladı.
sonra bir baktık ki victor osimhen dış hatlar terminali kapısında reis ile kafa tokuşturuyor...
her ne kadar icardi'nin sakatlığı ve ocak-şubat aylarındaki avrupa hezimetleriyle sezon biraz sallantıya girer gibi olduysa da mütematiyen gollerini sıraladı. sezonun son düzlüğünde ibreyi tamamen bize çeviren 2 nisan 2025 fenerbahçe galatasaray maçında attığı 2 golle taraftarın gönlündeki yerini iyice perçinledi. tarihin en rahat türkiye kupası finallerinden biri olan 14 mayıs 2025 trabzonspor galatasaray maçında antep semalarında yankılanan ve ahmed kutucunun tercümesiyle yüzünde bir gülümsemeye sebep olan taraftar çıldırdı osimhen'i istiyor tezahüratı hafta sonu 60 bin kişnin bir şekilde doluştuğu seyrantepe'yi inletti.
olurdu olmazdı derken filmin sonunda victor osimhen'in bonservisini almak rüyası da gerçek oldu...
ismet inönü'nün, muhtemelen hayat felsefesi olarak da kullandığı, müthiş bir lafı vardır; "bir maceranın başarıya ulaşması; onun macera vasfını değiştirmez" şeklinde. türkiye ligi'ndeki bir takımın, euro/tl kurunun 46 küsurlarda olduğu bir ortamda, bir futbolcunun sadece bonservisi için 75 milyon euro ödemesi bir macera elbette. bunu en coşkulu zamanda bile unutmamak gerekiyor.
ancak galatasaray'ın futbolda son 40 senede yaptığı şey her zaman ufuk çizgisini belirlemek oldu.
jupp derwall gibi bir teknik direktöre gitmeye cesaret edebilen vizyon, onu türkiye'ye gelmeye ikna edebilen vizyon. çim sahalı antrenman tesisi istediğinde "sana ne bunlardan" demeyen bir vizyon. 14 sene sonra şampiyon olunca tribüne yetmez bize bir kupa hedef artık avrupa pankartını asabilen vizyon. 1993'te old trafford'da manchester united başkanına "ben sizi tebrik ederim, bizi bu kadar zorlayacağınızı düşünmemiştim" diyebilen vizyon...*
victor osimhen türk futbolundaki yeni ufuk çizgisidir. diğer tüm kulüplerin transfer konusunu düşününce "ulan demek ki bu yapılabiliyormuş" diyeceği yerdir. ve hepsinden önemlisi bir meydan okumadır...
tıpkı verdiğim örneklerin tamamı gibi...
galatasaray bu tarz bir meydan okumayı uefa kupası sonrası hakan şükür'ü elden kaçırınca avrupa gol mario jardel'i ve türkiye gol kralı serkan aykut'u transfer ederek yapmıştı. ancak sonrasında hatalı atılan ya da hiç atılamayan adımlar ve değişen dinamikleri algılama konusunda yaşanan ağırlık galatasaray'ı uzun süren bir bocalama dönemine götürmüştü.
üçüncü fatih terim döneminin başlangıcındaki, östersunds faciasının yaşandığı yaz dönemindeki ve 2022 yazındaki transfer dönemleri de bu tarz meydan okumalardı aslında. üçüncü fatih terim döneminin başlangıcında kurulan çekirdek kadro dört senede üç şampiyonluk ve dördüncü yıldıza ulaştırdı. arada şampiyonlar ligi çeyrek finali gördü. östersunds faciası döneminde gelen oyunculardan elde kalan çekirdek iki şampiyonluk kazandı, bir tanesini de bir gol farkla kaçırdı. 2022 yazında kurulan çekirdek kadro da üst üste üç şampiyonluk getirdi.
ancak bu defa bir meydan okumanın getirdiği ivme sona ermeden tekrardan bir meydan okumaya girişiyor galatasaray. tıpkı dört sene üst üste şampiyon olup iki avrupa kupası ile artık ne haliniz varsa görün seviyesine gelmişken giden golcüsünün yerine avrupa gol kralını alıp getirmesi gibi.
eğer ömrümüz yeterse bundan 15 sene sonra ya da 20 sene sonra*, bugün osimhen'in bonservisinin alınmasının önemini daha iyi kavrayabileceğiz. bu adımdan sonraki adımlarımızla birlikte izlenecek yol ile daha da bir anlam kazanacak. bu iyi de olabilir, kötü de olabilir. ancak sonuç iyi de olsa, kötü de olsa; bu hamlenin diğerlerinin ufkunu belirleyecek olması gerçeğini değiştirmeyecek...
adamlar daha kendi icardi'lerini arayıp da bulamamışken bir de başlarına osimhen çıkması konusuna hiç girmiyorum bile. girmeye de gerek yok zaten, çünkü biz oraları biraz geçtik artık...
