1972
yüzünün astarı yırtılmış namussuzlar tarafından kahredilen canım ülkem. her an gergin, her an anksiyete ile, her an tehdit altında hissediyoruz. nereye kafamızı çevirsek bir kahpelik ile, nereye dönsek bir bela ile karşı karşıya kalıyoruz. bir gün kokainman bir aile malı götürüyor, diğer gün cani bir şerefsiz bir genç kızı öldürüyor, öbür gün erkeğim diye ortada dolanan karı kılıklının biri sorumluluğu altına aldığı, hayatından mesul olduğu kadını dövüyor, geçti bitti diyorsun orman yanıyor, seneye uçak alırlar diyorsun seneye bir daha yanıyor. polis cinayete dur der diyorsun, polis kendisi vatandaşı öldürmeye teşebbüs ediyor. lan bildiğiniz her şeye erişimi olan, kısıtlama gözetmeyen bir tımarhaneye doğmuşuz, allah varsa canınızı alsın diyeceğim de olmadığı o kadar bariz ki yoksa bu denli kötülüğe hiçbir cevabı olmayan bir yaratıcı figürü bana inanılmaz sarsıcı geliyor.
