10718
son 3 yılı hatırlayıp, sakin olup önüne bakması gereken taraftar
galatasaray'lı olmak çoğu zaman tutkulu, yer yer romantik, bazen de fazlasıyla fevri bir hal.
bir yandan "ülkenin bayern münih’i olacağız", "sistem kuracağız", "profesyonelleşeceğiz" diyoruz...
diğer yandan herhangi bir oyuncu fenerbahçe’ye giderse yıkılıyoruz, ihanete uğramış gibi hissediyoruz.
hakan çalhanoğlu meselesi de bunun son örneği.
çocuk yurtdışında büyümüş, futbol hayatı almanya ve italya’da geçmiş. gs formalı fotoğrafı olmasıyla bizim bu formaya duyduğumuz aidiyet aynı değil.
bizim için galatasaray bir kimlik meselesi, onun için güzel bir anı belki.
sorun sadece oyuncularda değil, bizde de var.
bir yandan avrupa’da süreklilik istiyoruz, futbol aklıyla hareket eden bir kulüp hayal ediyoruz;
diğer yandan hâlâ "bize aşıktı, nasıl gitti?" diye sorguluyoruz.
bu duygu güzel, bu sadakat anlamlı.
ama büyük kulüp olmak istiyorsak, bu sarsıntılara alışmamız gerek.
gidecek, unuturuz. kalanlarla yürürüz.
galatasaray hep baki.
galatasaray'lı olmak çoğu zaman tutkulu, yer yer romantik, bazen de fazlasıyla fevri bir hal.
bir yandan "ülkenin bayern münih’i olacağız", "sistem kuracağız", "profesyonelleşeceğiz" diyoruz...
diğer yandan herhangi bir oyuncu fenerbahçe’ye giderse yıkılıyoruz, ihanete uğramış gibi hissediyoruz.
hakan çalhanoğlu meselesi de bunun son örneği.
çocuk yurtdışında büyümüş, futbol hayatı almanya ve italya’da geçmiş. gs formalı fotoğrafı olmasıyla bizim bu formaya duyduğumuz aidiyet aynı değil.
bizim için galatasaray bir kimlik meselesi, onun için güzel bir anı belki.
sorun sadece oyuncularda değil, bizde de var.
bir yandan avrupa’da süreklilik istiyoruz, futbol aklıyla hareket eden bir kulüp hayal ediyoruz;
diğer yandan hâlâ "bize aşıktı, nasıl gitti?" diye sorguluyoruz.
bu duygu güzel, bu sadakat anlamlı.
ama büyük kulüp olmak istiyorsak, bu sarsıntılara alışmamız gerek.
gidecek, unuturuz. kalanlarla yürürüz.
galatasaray hep baki.
