18982
iki önemli konuda kendisine minnettarım:
1. hocam son 3 senede olmayan her şeyi oldurup, kendi kırdığı rekorları tekrar tekrar kırarken, yurt içinde rekabet ettiği takımların bütçelerinin kendi takım bütçesinden aşağı kalır hiçbir yanı yoktu. biz para harcayıp ülke vizyonuna vizyon katarken, rakiplerimiz çakıl taşı ile oynamadılar, onlar da bir o kadar para harcayıp bir nebze olsun vizyonumuzdan fayda sağladılar. hocam osimhen'le, mertens'le, icardi'yle oynarken rakipleri de başka başka isimlere bir o kadar yatırım yapıp rekabet dahi edemediler kendisiyle.
2. üçüncü yılını doldurduğumuz bu efsanevi takımları yönetmek her baba yiğidin harcı değildi, her sene o meşhur kolej havasının üzerine koya koya günümüze kadar getirdi kulübü. rakiple, medyayla, yeri geldiğinde taraftarla ve hatta kendi oyuncusu bile savaşması gerekti ki takım içi dengeleri korusun ve daha başarılı bir galatasaray yaratabilsin.
çok şükürdür ki yukarıdakiler doğrultusunda bugün geldiğimiz noktada, bayern münich'in 10 numarası daha transfer dönemi bile açılmadan galatasaray'a gelmek için can atıyor, dünyanın belki de aktif en iyi hücum oyuncularından biri kiralık olarak kusursuz geçirdiği bir sezondan sonra galatasaray'a geri dönmek ve dahasını başarmak için kendini paralıyor.
bundan sonra gözümüz avrupa'da, öyle ya da böyle hepimiz vaktinin geldiğine inanıyor, bunu biliyoruz. hocam bu sezon sendeyiz, göster herkese efsane nasıl olunur, bir takım 4 sene içerisinde nasıl neredeyse sıfırdan avrupa'nın tepesine yükselir.
sağol hocam, iyi ki sen.
1. hocam son 3 senede olmayan her şeyi oldurup, kendi kırdığı rekorları tekrar tekrar kırarken, yurt içinde rekabet ettiği takımların bütçelerinin kendi takım bütçesinden aşağı kalır hiçbir yanı yoktu. biz para harcayıp ülke vizyonuna vizyon katarken, rakiplerimiz çakıl taşı ile oynamadılar, onlar da bir o kadar para harcayıp bir nebze olsun vizyonumuzdan fayda sağladılar. hocam osimhen'le, mertens'le, icardi'yle oynarken rakipleri de başka başka isimlere bir o kadar yatırım yapıp rekabet dahi edemediler kendisiyle.
2. üçüncü yılını doldurduğumuz bu efsanevi takımları yönetmek her baba yiğidin harcı değildi, her sene o meşhur kolej havasının üzerine koya koya günümüze kadar getirdi kulübü. rakiple, medyayla, yeri geldiğinde taraftarla ve hatta kendi oyuncusu bile savaşması gerekti ki takım içi dengeleri korusun ve daha başarılı bir galatasaray yaratabilsin.
çok şükürdür ki yukarıdakiler doğrultusunda bugün geldiğimiz noktada, bayern münich'in 10 numarası daha transfer dönemi bile açılmadan galatasaray'a gelmek için can atıyor, dünyanın belki de aktif en iyi hücum oyuncularından biri kiralık olarak kusursuz geçirdiği bir sezondan sonra galatasaray'a geri dönmek ve dahasını başarmak için kendini paralıyor.
bundan sonra gözümüz avrupa'da, öyle ya da böyle hepimiz vaktinin geldiğine inanıyor, bunu biliyoruz. hocam bu sezon sendeyiz, göster herkese efsane nasıl olunur, bir takım 4 sene içerisinde nasıl neredeyse sıfırdan avrupa'nın tepesine yükselir.
sağol hocam, iyi ki sen.
