38112
o gün ne başardığımızı zihnimize kazıyan bir sahne vardı. hep sert, otoriter, babacan, hırslı bildiğimiz fatih terim'in yumruklarını havaya kaldırdığı anda gözyaşlarına hakim olamayışı ve sonrasında dizlerinin üzerine çöküp kendini toparlaması.
popescu'nun penaltısından sonraki birkaç dakikayı hala tam olarak hatırlamıyorum. ancak fatih hocayı öyle gördğümde çok başka bir duygu yoğunluğu oluştu. o an onunla birlikte hepimizin gözleri dolmuştu.
popescu'nun penaltısından sonraki birkaç dakikayı hala tam olarak hatırlamıyorum. ancak fatih hocayı öyle gördğümde çok başka bir duygu yoğunluğu oluştu. o an onunla birlikte hepimizin gözleri dolmuştu.
