792
bu maç özelinde ama geriye dönük uzun zamandır var olan sinir olduğum bir şey var takımda. bizim takım rakip ataklarını savunduğu sıralarda topu bilinçsiz bir şekilde uzaklaştırmaya çalışıyor. uzaklaştırılan topun tehlike bölgesinden uzağa ve veya bizim oyuncumuza gelme olayı çok ender oluyor. bu yüzden de rakip ataklarına devam ediyor ve bu bizi çoğu zaman boğuyor.
genel olarak üç şekilde uzaklaştırmaya çalışıyoruz:
1- ceza alanımızın çevresinde bekleyen rakibe topu atıyoruz hep. taç'a ya da rakip yarı sahasına değil, ceza alanımızın çevresindeki rakibe pas atar gibi top atıyoruz.
2- rahat konumdayken bile topu sürekli kornere atma hastalığımız var. sanki topta metal var ve kale arkasında bir yerlerde mıknatısla topu çekiyorlar o tarafa adeta.
3- top rahat pozisyonda havadan geliyor ve bizim oyuncu hazırlık yapıyor topa vurup uzaklaştıracak... topa bir vuruyor, daha doğrusu tam vuramıyor ve topu havaya dikiyor veya kornere atıyor yine.
top auta çıkmadan, kalemize girmeden veya kalecimiz topu tutmadan rakip atakları bitmiyor bu yüzden. sanki topu uzakta bir yerde taç'a atıp nefes almak ayıpmış gibi illa cılız uzaklaştırma vuruşuyla topu rakiple buluşturacağız veya kornere atıp rakibe duran top vereceğiz.
her maç böyle bir döngüye giriyoruz ve en az 10 dk civarı sürüyor.
bilinçli olarak şu uzaklaştırmaları çalışalım artık gözünüzü seveyim ya! rakiplere bakıyorum topu ezbere belli bölgelere atıyorlar gözleri kapalı. orada mutlaka bir takım arkadaşı oluyor. bizim uzaklaştırdığımız yerlerde bizden bir oyuncu bile olmuyor o civarda.
bu arada osimhen ve ahmed'in sarı kart sınırı durumu devam ediyor.
genel olarak üç şekilde uzaklaştırmaya çalışıyoruz:
1- ceza alanımızın çevresinde bekleyen rakibe topu atıyoruz hep. taç'a ya da rakip yarı sahasına değil, ceza alanımızın çevresindeki rakibe pas atar gibi top atıyoruz.
2- rahat konumdayken bile topu sürekli kornere atma hastalığımız var. sanki topta metal var ve kale arkasında bir yerlerde mıknatısla topu çekiyorlar o tarafa adeta.
3- top rahat pozisyonda havadan geliyor ve bizim oyuncu hazırlık yapıyor topa vurup uzaklaştıracak... topa bir vuruyor, daha doğrusu tam vuramıyor ve topu havaya dikiyor veya kornere atıyor yine.
top auta çıkmadan, kalemize girmeden veya kalecimiz topu tutmadan rakip atakları bitmiyor bu yüzden. sanki topu uzakta bir yerde taç'a atıp nefes almak ayıpmış gibi illa cılız uzaklaştırma vuruşuyla topu rakiple buluşturacağız veya kornere atıp rakibe duran top vereceğiz.
her maç böyle bir döngüye giriyoruz ve en az 10 dk civarı sürüyor.
bilinçli olarak şu uzaklaştırmaları çalışalım artık gözünüzü seveyim ya! rakiplere bakıyorum topu ezbere belli bölgelere atıyorlar gözleri kapalı. orada mutlaka bir takım arkadaşı oluyor. bizim uzaklaştırdığımız yerlerde bizden bir oyuncu bile olmuyor o civarda.
bu arada osimhen ve ahmed'in sarı kart sınırı durumu devam ediyor.
