21
lig özelinde dört aydır , kayseri maçı hariç ya 1 farkla maç kazanmış, ya berabere kalmış bir takım var. taraftar aylarlardır bunu görüp bir yerlerini yırtıyor, takıma alınması gerek isimi söylüyor (lemina) alınmaması gerekeni söylüyor (cuesta). oyuncu değişikliklerinde geç kalındığını, değişenin yanlış olduğunu söylüyor. ulan daha ne yapsın, maç sırasında gol yemeyelim şu maçı kazanalım diye etmediği dua kalmadı taraftarın. taraftar da şampiyonluk inancı kalmadı. futbol öyle senin benim dua etmemle, şampiyonluğa inanmamızla kazanılan bir oyun değil. futbol sahada osimhen ve lemina gibi varını yoğunu ortaya koyan 11 oyuncu ile kazanılır. sahada hiç bir şey yapmayan oyuncu sayımız her hafta artıyor. 8 puan fark 6 haftada 4 oldu 12 hafta daha var. bjk, samsun, ts, göztepe gibi sert deplasmanlar var, yetmiyor birde kupa deplasmanı derbisi olacak, siz bu oynanan oyunla ne inancından bahsediyorsunuz. anadolu takımları fenere yatıyormuş, bize aslan kesiliyormuş, bu yeni bir şey değil ki, sen hepsine gol atıyorsun ancak skoru koruyamıyorsun, kadro değeri senin yedeklerin kadar olan anadolu takımlarını yenemiyorsan, ama bize çok iyi oynadılar diyorsan burada bi yanlışlık var, bizim takım aylardır top oy-na-mı-yor. önce teknik ekip inanacak, sonra bunu oyunculara aşılayacak en son taraftarın inanması beklenecek. bu günlerin geleceğini aylardır taraftar söylüyor. kimse ben demiştim diye söylemiyor bunları, kral çıplak arkadaşlar kral çıplak. ne mutlu bunu gören arkadaşlara, bunu görmek istemeyenler ve by sürecin düzeleceğine inanalara tek bir şey söylemek istiyorum. bu futbol değişmezse nisan ayının 15i gibi liderin minumum 3 puan gerisinde oluruz. bu ne bilmişlik ne müneccimlik, ne de ben demiştim olayı değil. galatasaray takımının dnasına işlemiş iki özelliği vardır, çıkış yakalarsa durdurulamaz, çöküşe geçerse yine durdurulamaz. mart ayı köprüden önce son çıkış.
