yusuf demir

okan buruk'un rotasyon kavramına düşmanlığının temellerini oluşturan bir diğer yetenekli futbolcu tıpkı eyüp aydın gibi. hocanın bu yıl kazandığı huylardan birisi geride olduğumuz ya da gole ihtiyacımız olan maçlarda 89. dakikada nelsson'u oyuna atmaktı mesela ama istisnalar haricinde yusuf'u daha erkenden 3. bölgeye atarak serbest rolde oynatmayı ya da zorluk seviyesi görece düşük olan iç saha maçlarında on birde başlatmayı tercih etmedi hiç. yusuf net bir şekilde aldığı insiyatiflerdeki yetersizlikleri -örneğin çıkarılması daha zor noktalara atması gereken şutlar ya da daha etkili olabilecek ortalar gibi- yeterince forma şansı bularak ayağını ısıtamıyor, bir standart oturtamıyor olmasından kaynaklı bir futbolcu. dolayısıyla da kendisinin beklenen ilerlemeyi gösteremediği görüntüsünün sorumluluğunu -eğer varsa- kendisi kadar hocası da taşıyor. ben kendisinden umutluyum çünkü kendisi şımarık ve bencil oynayan, dikiş tutturamadığı çeşitli takımlarda artık doymuş hissettirecek kadar forma şansı bulup bunu çarçur etmiş disiplinsiz bir yetenek değil. en azından barcelona sonrası yaşadığı serbest düşüşle yere çakılmadığına, aksine ayaklarının yere basmaya başladığına inanıyorum. bunu sırtına formayı nadiren geçirdiği zamanki duruşu ve şans bulamadığı zamanlarda takımımızla ilgili kişisel paylaşımlarındaki olgunlukta görebiliyorum. "wishful thinking" yaptığımı düşünenler olabilir ancak aynı takımı takip eden herhangi birisi için yapmanın çok da zor olmadığı gözlemler bunlar.

ve kendisi 21 yaşında.