624
var kararlarının damga vurduğu lig maçı.
benim için o günü unutması başka sebeplerden dolayı imkansız. evlilik hayali kurduğum insanla 5 yıllık mevzumuzun bitişi belki de o akşam netleşti. özel bir günümüz olduğu için çeşitli planlar içindeydi, kız milletini bilirsiniz. ben ise ne yaptım ettim maçı izleyebileceğim bir ortam hazırladım. maç da zora girince odağım haliyle maçtaydı, o ise aşırı ilgiyi seven bir insandı, bu duruma haliyle çok bozuldu. sonraki günler uzun uzun konuşmalar, trip yemeler falan derken ilişkimiz bitti. tabii ki tek sebep bu maç değildi ama sanırım bardağı taşıran son damla oldu. bu yoğunlukta arma peşinden koşmamdan rahatsızdı, bitirmek istediğini açıkladığında bunu özellikle bir daha belirtti.
insan bazı şeyler sonradan anlıyor. çok koşmuştum peşinden, çok çabalamıştım, çok istemiştim. bizi birlikte olmadan önce de birbirimize yakıştırırlardı da. yalnız dürüst olmak gerekirse bizden zaten olmazdı. o varlıklı bir ailenin tek kızı, prensesler gibi büyütülmüş ve böyle yaşamayı standart edinmiş bir insan. bir eli yağda bir eli balda yaşamaya alışmış. benim ellerim ise onun elleri yerine bir kaç hafta sonra basket deplasmanımızda pankart tutuyordu.
sonra biraz daha vakit geçtikten sonra bir daha denemek istedi. ne kadar oturup konuşsakta olmayacağı kanaatine varıp tümden bitirdik. aslında iyi anlaşan ama yine de ayrı dünyaların insanıydık. galatasarayım bunu anlamamıza bir nevi vesile oldu diyebilirim.
benim için o günü unutması başka sebeplerden dolayı imkansız. evlilik hayali kurduğum insanla 5 yıllık mevzumuzun bitişi belki de o akşam netleşti. özel bir günümüz olduğu için çeşitli planlar içindeydi, kız milletini bilirsiniz. ben ise ne yaptım ettim maçı izleyebileceğim bir ortam hazırladım. maç da zora girince odağım haliyle maçtaydı, o ise aşırı ilgiyi seven bir insandı, bu duruma haliyle çok bozuldu. sonraki günler uzun uzun konuşmalar, trip yemeler falan derken ilişkimiz bitti. tabii ki tek sebep bu maç değildi ama sanırım bardağı taşıran son damla oldu. bu yoğunlukta arma peşinden koşmamdan rahatsızdı, bitirmek istediğini açıkladığında bunu özellikle bir daha belirtti.
insan bazı şeyler sonradan anlıyor. çok koşmuştum peşinden, çok çabalamıştım, çok istemiştim. bizi birlikte olmadan önce de birbirimize yakıştırırlardı da. yalnız dürüst olmak gerekirse bizden zaten olmazdı. o varlıklı bir ailenin tek kızı, prensesler gibi büyütülmüş ve böyle yaşamayı standart edinmiş bir insan. bir eli yağda bir eli balda yaşamaya alışmış. benim ellerim ise onun elleri yerine bir kaç hafta sonra basket deplasmanımızda pankart tutuyordu.
sonra biraz daha vakit geçtikten sonra bir daha denemek istedi. ne kadar oturup konuşsakta olmayacağı kanaatine varıp tümden bitirdik. aslında iyi anlaşan ama yine de ayrı dünyaların insanıydık. galatasarayım bunu anlamamıza bir nevi vesile oldu diyebilirim.