161
tarihleri boyunca en büyük problemi küçük ülke olmanın getirdiği özgüvensizlik oldu muhtemelen. isterseniz bunun yanına eksik aidiyeti, takım içi bağlılığın zayıf olmasını ve organizasyon eksikliğini falan da ekleyebilirsiniz. aynı jenerasyonla almanlar her kupada favori olurlardı. bu almanya ile belçika'nın bir farkı.
yine de son jenerasyonlarının bir hayal kırıklığı olduğunu da düşünmüyorum. sadece finali 2022 dünya kupasında çok kötü yaptılar. belçika bazılarına göre hep favoriydi ama bence sadece gizli favori oldular. belçika futbolu tarihi ne ki bu adamlardan kupa bekleniyordu, anlamıyorum. isimleri, kulüpleri alt alta yazınca kupa mı alınıyor? belçika futbolu bu, ara ara iyi jenerasyonlar ve 1986 dünya kupasında gelen üçüncülük, hepsi o kadar. 2010'larda aynısını bu kadro da yaptı. bu kadronun dünya kupası üçüncülüğü neden görmezden geliniyor, yine anlamıyorum. dünya sıralamasından dem vuruluyor, bu da turnuvalara bir almanya, fransa kadar net gittiğini gösterir. yani büyük takım olmamasına rağmen kendini büyük takım gibi göstermiş bu jenerasyon. en azından o apoleti almışlar.
2022 dünya kupası öncesi martinez ve ekibinin en büyük hatası kadrodaki gençlerle yaşlıları harmanlayamaması oldu. isme göre kadro seçildi, belki buna mecburdu da. bugünkü neticeye bilmesek, hazard ve lukaku'yu nasıl oynatmazsın diyecek olanlar çoğunlukta olacaktı. martinez'in bu çıkmazını anlıyorum ama doğru bildikleri uğruna luis enrique gibi cesur kararlar verebilen teknik direktörler de var sonuçta. tarih cesurları yazar.
özetle, son jenerasyonları totalde başarısız değildir. ama bir takımı takım yapan total yetenekten ziyade enerji, motivasyon, adanmışlık ve organizasyondur. belçika'da bunların hiçbiri kalmamıştı. üstüne takım içi kavgalar da vardı. bu jenerasyonun böyle bir final yapmasına üzüldüm, muhtemelen çok haksızca eleştiriler de olacaktır ama futbolun doğrularından sapmanın da bir bedeli de olacaktı. daha dünkü genç çocuklara bugün çok yaşlı falan denildi. hayat acımasız, maalesef bu jenerasyonun finali de çok acı oldu.
yine de son jenerasyonlarının bir hayal kırıklığı olduğunu da düşünmüyorum. sadece finali 2022 dünya kupasında çok kötü yaptılar. belçika bazılarına göre hep favoriydi ama bence sadece gizli favori oldular. belçika futbolu tarihi ne ki bu adamlardan kupa bekleniyordu, anlamıyorum. isimleri, kulüpleri alt alta yazınca kupa mı alınıyor? belçika futbolu bu, ara ara iyi jenerasyonlar ve 1986 dünya kupasında gelen üçüncülük, hepsi o kadar. 2010'larda aynısını bu kadro da yaptı. bu kadronun dünya kupası üçüncülüğü neden görmezden geliniyor, yine anlamıyorum. dünya sıralamasından dem vuruluyor, bu da turnuvalara bir almanya, fransa kadar net gittiğini gösterir. yani büyük takım olmamasına rağmen kendini büyük takım gibi göstermiş bu jenerasyon. en azından o apoleti almışlar.
2022 dünya kupası öncesi martinez ve ekibinin en büyük hatası kadrodaki gençlerle yaşlıları harmanlayamaması oldu. isme göre kadro seçildi, belki buna mecburdu da. bugünkü neticeye bilmesek, hazard ve lukaku'yu nasıl oynatmazsın diyecek olanlar çoğunlukta olacaktı. martinez'in bu çıkmazını anlıyorum ama doğru bildikleri uğruna luis enrique gibi cesur kararlar verebilen teknik direktörler de var sonuçta. tarih cesurları yazar.
özetle, son jenerasyonları totalde başarısız değildir. ama bir takımı takım yapan total yetenekten ziyade enerji, motivasyon, adanmışlık ve organizasyondur. belçika'da bunların hiçbiri kalmamıştı. üstüne takım içi kavgalar da vardı. bu jenerasyonun böyle bir final yapmasına üzüldüm, muhtemelen çok haksızca eleştiriler de olacaktır ama futbolun doğrularından sapmanın da bir bedeli de olacaktı. daha dünkü genç çocuklara bugün çok yaşlı falan denildi. hayat acımasız, maalesef bu jenerasyonun finali de çok acı oldu.
