426
eski sayılarını görünce hüzünlendiğim dergimiz. çocukken harçlığımdan birikiptirip alırdım. tansaş vardı o zaman. oranın dergi bölümünde olurdu. dergiyi görür görmez alıp hemen kasaya doğru koşardım. aldıktan sonra da hemen hiç vakit kaybetmeden eve. aldığım sayıların tek bir kelimesini bile kaçırmadan okurdum. o poşeti açar açmaz burna gelen kuşe kağıdın kokusu, kulüp için uyarlanmış reklamlar, maç analizleri. hepsi aklımda. dergileri görünce zamanın nasıl geçtiğini daha iyi anlıyorum. üzüntüm bundandır belki.
