75
doğru veya yanlış olarak eleştiremeyeceğim eylem. ama şuna bir açıklama getirmek isterim. eskiden böyle şeyler olmazdı, bu iş yeni yeni olmaya başladı meselesi ne kadar doğru emin değilim. bana ve muhtemelen pek çoğumuza göre galatasaray futbolunda devrim yapan jupp derwall'in kitabında, bir maç dönüşü "sanırım trabzonspor maçı" kendilerine kaldırım taşı fırlatıldığını ve bundan tüm takımın çok etkilendiğini anlatıyor. ıslık, bu meselenin yanında taktir edersiniz ki çok naif ve daha insani kalıyor. galatasaray taraftarının elindeki tek protesto mekanizması ıslık ve slogan. bu insanların çoğu kaybedilen maçlardan sonra yıpratıyor kendini. ben şahsen o kitleden değilim artık. 1 gün üzülüp, sinirleniyor sonra kapatıyorum şalteri. belki ondan dolayı ıslıklamıyorum, protesto etmiyorum. yaş geldi dayandı 40'a, bazen değmiyor sağlığından olduğuna.