hikmet karaman

ankaralılar bilir; ankara'da, sakarya caddesi'nde dilenci bir ablamız vardı. her daim efkarlı türküler söyler, yaz kış demeden üzerine giydiği kalın montuyla dilenirdi. dilenirken yoldan geçmekte olan insanlara bir şeyler söyler, insanlar da ürkerek dinliyormuş gibi yapıp çaktırmadan yoluna devam ederdi.

infantino'yla yapmaya çalıştığı sohbetle bana kader ablamızı hatırlatmış teknik direktör.