18118
gerçekten yapılmış (bizim sosyal medya için bile) en kötü video ile transferi açıklanan eski futbolcumuz. video o kadar kalitesiz, ve arda da maalesef o videodaki geçmişine o kadar haksızlık etti ki, son ana kadar hiç bir his uyanmadı bende, ancak taraftarın adını söylediği son bölümde ufak bir "keşke böyle olmasaydı-acaba eskisi gibi olabilir mi?" düşüncesi belirdi içimde, bence bu bir çok kişide olmuştur.
29 yaşındayım ve çocukken arda'nın oynayıp 2 gol attığı ilk uefa maçını izledikten sonra heyecanla babama anlatışımı hatırlıyorum, sonra zaman içinde ben büyürken arda'da o bir kaç senede daha iyi daha etkili bir futbolcu haline geldi ve hatırlarsanız ilk zamanlarında bu ağır abi tripleri yoktu, ve bence seven herkes de bu dönemde sevdi (toplumun içindeki adamcı kesimi bir kenara bırakıyorum). diğer takım taraftarları dahil saha dışındaki halini bile seviyorlardı (euro 2008'in de etkisiyle).
sonrası bir zehirlenme resmen, özellikle galatasaray'daki son dönemleri, abuk subuk bir ruh hali, ait olmadığı bir dünya'ya dalıp orada benliğini kaybetti resmen. üzgünüm amacım kimseyi aşağılamak değil ama arda futbolcu olarak kalması gereken kapasitede biriydi, bir şekilde -kendi zaaflarıyla birlikte- artık çoğunluğun tepki duyduğu birine dönüşmüşken transfer oldu galatasaray'dan ve harika bir atletico kariyeri geçirdi. hepimiz gururla izledik. sanırım benim için kırılma noktası uefa kupasını alıp, stattan bağlandığı canlı yayında mehmet ağar'a selam göndermesi oldu. ağzım açık kalmıştım. oradan sonra secdeye yatmalar (demba ba'nın ki ile aynı anlamı taşımıyor, üzgünüm), evet videoları, faiz yorumları vs. derken kimsenin sevmediği birine dönüştü arda. ya da en azından futbolun içinde siyasetin (insani dünya görüşlerinin, haksızlığa tepkinin, adalet arayışının sporun da ruhunda olduğuna inanan biriyim) olmasını istemeyen insanların sevmediği diyelim.
barselona dönüşü başakşehir'de (neden başakşehir?) neden top oynamayı bıraktığını gerçekten bilmiyorum, bir gün açıklarsa dinleriz. ama ben kendisinin bu saatten sonra değişip, tekrar ilk tanıdığımız arda olarak sahada ve saha dışında yer alabileceğini sanmıyorum. 33 yaşından sonra böyle bir geri dönüşü becermek için farklı bir karakter gerekir. zaten öyle bir karakter bu kadar bozulmazdı da. yaptığı açıklamada kendini hala bir çok şeyden üstün gördüğünü hissettim, umarım yanılırım, ama bana yine saha dışı arda nedeniyle başımızı ağrıtacak, mide bulandıracak gibi geliyor. insan bütün hayatını bu kadar çabuk değiştiremez, değiştirme niyetinde olduğuna dair hiç bir şey yok zaten ortada.
bu satırları yazarken bile fark ediyorum ki, kendisini kaybedişimize olan üzüntüm de azalmış ve neredeyse bitmiş artık, çocukluktan kalan bir kaç hayal ve güzel his var sadece, "yuvana hoş geldin arda değil" de "keşke böyle olmasaydı arda" var sadece.
29 yaşındayım ve çocukken arda'nın oynayıp 2 gol attığı ilk uefa maçını izledikten sonra heyecanla babama anlatışımı hatırlıyorum, sonra zaman içinde ben büyürken arda'da o bir kaç senede daha iyi daha etkili bir futbolcu haline geldi ve hatırlarsanız ilk zamanlarında bu ağır abi tripleri yoktu, ve bence seven herkes de bu dönemde sevdi (toplumun içindeki adamcı kesimi bir kenara bırakıyorum). diğer takım taraftarları dahil saha dışındaki halini bile seviyorlardı (euro 2008'in de etkisiyle).
sonrası bir zehirlenme resmen, özellikle galatasaray'daki son dönemleri, abuk subuk bir ruh hali, ait olmadığı bir dünya'ya dalıp orada benliğini kaybetti resmen. üzgünüm amacım kimseyi aşağılamak değil ama arda futbolcu olarak kalması gereken kapasitede biriydi, bir şekilde -kendi zaaflarıyla birlikte- artık çoğunluğun tepki duyduğu birine dönüşmüşken transfer oldu galatasaray'dan ve harika bir atletico kariyeri geçirdi. hepimiz gururla izledik. sanırım benim için kırılma noktası uefa kupasını alıp, stattan bağlandığı canlı yayında mehmet ağar'a selam göndermesi oldu. ağzım açık kalmıştım. oradan sonra secdeye yatmalar (demba ba'nın ki ile aynı anlamı taşımıyor, üzgünüm), evet videoları, faiz yorumları vs. derken kimsenin sevmediği birine dönüştü arda. ya da en azından futbolun içinde siyasetin (insani dünya görüşlerinin, haksızlığa tepkinin, adalet arayışının sporun da ruhunda olduğuna inanan biriyim) olmasını istemeyen insanların sevmediği diyelim.
barselona dönüşü başakşehir'de (neden başakşehir?) neden top oynamayı bıraktığını gerçekten bilmiyorum, bir gün açıklarsa dinleriz. ama ben kendisinin bu saatten sonra değişip, tekrar ilk tanıdığımız arda olarak sahada ve saha dışında yer alabileceğini sanmıyorum. 33 yaşından sonra böyle bir geri dönüşü becermek için farklı bir karakter gerekir. zaten öyle bir karakter bu kadar bozulmazdı da. yaptığı açıklamada kendini hala bir çok şeyden üstün gördüğünü hissettim, umarım yanılırım, ama bana yine saha dışı arda nedeniyle başımızı ağrıtacak, mide bulandıracak gibi geliyor. insan bütün hayatını bu kadar çabuk değiştiremez, değiştirme niyetinde olduğuna dair hiç bir şey yok zaten ortada.
bu satırları yazarken bile fark ediyorum ki, kendisini kaybedişimize olan üzüntüm de azalmış ve neredeyse bitmiş artık, çocukluktan kalan bir kaç hayal ve güzel his var sadece, "yuvana hoş geldin arda değil" de "keşke böyle olmasaydı arda" var sadece.
