ziya şengül

seviyorum ben bu adamı. fenerli olmasına rağmen seviyorum, o derece. hatta öyle seviyorum ki, samimiyetten kendisine ziya kaptan diyesim geliyor. boşver ziya kaptan, bırak ahmet çakar'ı, adnan'ı, serhat'ı, gidelim servi revanım yürü unkapanı'na, açalım rakımızı muhabbetimize bakalım, muazzez abacı söylesin, sen attilla ilhan'dan "ah nerde gençliğimiz, sahilde savruluşları başıboş dalgaların, yeri göğü çınlatan tumturaklı gazeller, elde var hüzün" dizelerini söylesen, ben, ilk albüm kapağı için poz veren arabesk şarkıcılar gibi uzaklara bakarak, "anlat kaptan ya futbolculuk anılarını" desem, sen "şimdi babacım" diyerek cümleye girsen, ben "vay be kaptan neler dönmüş ya" desem, o ara osman şenher gelse "sevgili hagi'cim daha bu muhabbete linderoth gircek" dese, ben "çek baba bir tabure" desem, o, bütün -acak'lı gelecek zaman eklerini büyük ünlü uyumuna inat -ecek'lerle bitirse, gramofonda nur yoldaş'tan nagehan bustan faslı çalsa -dem bu demdir dem bu demdir dem bu dem-, laço tayfa girse araya "gel yad'a salma dilber" dese, selim gelse sonra -yavuz sultan selim-, "bir gözleri ahuya zebun etti beni felek" diye girse muhabbete, sonra sevgili can stüdyoyu karşıyakalı taraftarlar basmış gibi bir surat ifadesiyle seyreylese. sevgili can ne ara dahil oldu muhabbete bak onu bilmiyorum. sonra sözlük formatını hak getire. *

not: bu entry'i ihbar edecek muhbir elton john, silecek moderatör de murathan mungan olsundur.