4121
galatasaray'daki "falcao" hikâyesinin umarım güzel yazılma şansı olur. çünkü populist başkan mustafa cengiz'in de dediği gibi "karakterli" bir futbolcu. kendisinin kolombiyalı olması bizim için bir şans. geçtiğimiz yıl meksika'dan arjantin'e kadar 11 ülkeyi 6 ay sırt çantasıyla gezdim. hangisinde yaşarsın diye sorarsanız otomatik olarak kolombiya derim. örneğin medellin, şovenizmin olmadığı istanbul-ankara-izmir bileşeni bir şehir. dolmuşlarından seyyar satıcılarına kadar bize çok benziyorlar. yollarda öncelik motorlu araçların. caddeler motosiklet dolu. bizdeki gibi pilavcı dahi açmışlar. tropikal meyveler bin bir çeşit. kadınları da çok güzeller. medellin sayesinde 2 günde bir şehir değiştirmeye gerek kalmamıştı. umarım falcao da 6 ayda bir ülke değiştirmek zorunda kalmaz. ailecek istanbul'u çok sevdiklerinden eminim. yüz ifadesi ve sahadaki vücut dili de çok daha iyisini yapabileceğini söylüyor bize. medellin'in dört tarafı; karşılıklı iki yüksek ve iki orta yükseklikte ormanlar ve gecekondularla kaplı. gecekondular yüksek çeperleri kaplamışlar ve şehre tepelerden bakıyorlar. şehrin buralardan görünüşü geceleyin bambaşka güzel. anlayacağınız tribünleri adım adım arşınladım. sahadan çok trübünlerde kalmıştı gözüm. umarım falcao ve arkadaşları sahada yaptıklarıyla trübünlerdeki o coşkuyu ve güzellikleri tekrar yaşatır bizlere. yüz ifadesi ve sahadaki vücut diliyle falcao bunları düşündürüyor. bu bile ümit aşılamaya yetiyor bize.
