205
ligi bizim üzerimizde bitiren istanbul takımları ve trabzonspor ile oynadığımız toplam 8 maçta sadece 1 puan almamız yüzünden şampiyonluğu kaçırdığımız sezondur.
oldukça eleştirilen bir kadroya sahip olmamıza rağmen anadolu takımları ile yapmış olduğumuz 26 maçta 63 puan toplamıştık. şampiyon olmak için 40 milyon euro harcamak zorunda kaldığımız 2017-2018 sezonunda ise anadolu takımlarına karşı 26 maçta 64 puan topladık. ama bu kez büyük maçlarda terim'in gelmesi ile artan sinerji ile 11 puan toplayarak ipi göğüsledik.
bu da bize bir şeyi net biçimde gösteriyor. bir takım için sadece kadro değil, elinde ki imkanları en doğru biçimde kullanabilecek ve camiayı motive edebilecek bir hocanın varlığı çok önemli. tudor ile başladığımız sezonda ilk 4 maçta sadece 1 puan alabildiğimiz rakiplere karşı ikinci yarı 10 puan toplamımızın sebebi de bu inanmışlıktı.
bunları niye yazıyorum derseniz, 2016-2017 sezonunda ki kadro da abartıldığı kadar kötü bir kadro değildi. sneijder, podolski, bruma gibi oldukça iyi bir hucüm gücü vardı. ama savunmada ki alternatifsizlik (serdar aziz'in sezon boyu yaşadığı sakatlığa çözüm bulamamamız), orta sahaya de jong yerine daha tempolu bir oyuncu alamayışımız bizi bitirdi. 2016-2017 sezonunda kurulan kadroya sadece mariano, nagatomo ve fernando katılmış olsa ve başımızda adam gibi bir teknik adam olsa o sezon da şampiyon olurduk.
o yüzden enseyi karartmadan takımımıza inanarak devam etmeliyiz. şartlar ne olursa olsun o stadyum tıklım tıklım dolmalı. çünkü galatasaray zor zamanların takımıdır.
oldukça eleştirilen bir kadroya sahip olmamıza rağmen anadolu takımları ile yapmış olduğumuz 26 maçta 63 puan toplamıştık. şampiyon olmak için 40 milyon euro harcamak zorunda kaldığımız 2017-2018 sezonunda ise anadolu takımlarına karşı 26 maçta 64 puan topladık. ama bu kez büyük maçlarda terim'in gelmesi ile artan sinerji ile 11 puan toplayarak ipi göğüsledik.
bu da bize bir şeyi net biçimde gösteriyor. bir takım için sadece kadro değil, elinde ki imkanları en doğru biçimde kullanabilecek ve camiayı motive edebilecek bir hocanın varlığı çok önemli. tudor ile başladığımız sezonda ilk 4 maçta sadece 1 puan alabildiğimiz rakiplere karşı ikinci yarı 10 puan toplamımızın sebebi de bu inanmışlıktı.
bunları niye yazıyorum derseniz, 2016-2017 sezonunda ki kadro da abartıldığı kadar kötü bir kadro değildi. sneijder, podolski, bruma gibi oldukça iyi bir hucüm gücü vardı. ama savunmada ki alternatifsizlik (serdar aziz'in sezon boyu yaşadığı sakatlığa çözüm bulamamamız), orta sahaya de jong yerine daha tempolu bir oyuncu alamayışımız bizi bitirdi. 2016-2017 sezonunda kurulan kadroya sadece mariano, nagatomo ve fernando katılmış olsa ve başımızda adam gibi bir teknik adam olsa o sezon da şampiyon olurduk.
o yüzden enseyi karartmadan takımımıza inanarak devam etmeliyiz. şartlar ne olursa olsun o stadyum tıklım tıklım dolmalı. çünkü galatasaray zor zamanların takımıdır.
