75
doğduğum, büyüdüğüm, yaşadığım, sevdiğim şehir. takımları beni çok ilgilendirmese de, aslında bu şehre yakışan hak ettiği bir takımı var, gençlerbirliği, taraftarının olmaması bence bu kulübün değil, ülkenin genel insan profilinin problemi maalesef.
altyapı ve tesisleşme deyince aklına stat yapmak gelen beton kafa zihniyetinin aksine, gerçek modern anlamda altyapı ve tesisleşme için gereken hamleleri yapan, şehrine fayda sağlayan, ben değilim ama futbol romantiği iseniz taraftarları sizi en çok tatmin edecek takımlardan biri olan bu takım yerine ankaragücü'nü seçmek benim anlayabileceğim bir durum değil. pivot santrfor güzel anlatmış zaten, renkleri dahil sevilebilecek hiç bir yanı yok diğer takımının benim için.
takımlardan bahsetmek lazımdı, seven sevmeyen herkesin haklı olduğu şehirdir. sevmeyenlerin sebeplerinden bir tanesi bile haksız değil, bu arada gençken ankara'yı bu kadar sevmezdim, sevene zaten niye diye sorulmuyor, bana da sormayın "seviyorum ulan". babam, kardeşim istanbul'da yaşar, hem iş hem aile ziyareti hem gezme için sık sık giderim, her istanbul dönüşü ne kadar keyifli vakit geçirmiş olsam da "oh be huzur" derim.
ben biraz da tembel, üşengeç bir adamımdır, hele mental yorgunluğu hiç sevmem, bu şehir adamı yormuyor, strese sokmuyor, bunlar benim için önemli. ha soğuğuna da değinelim tabi, doğma büyüme "angara bebesiyim" ama vücudum büyük ihtimal "ekvator bebesi", kasım'dan mayıs'a her sabah soğuğuna küfrederek güne başlarım.
kıssadan hisse, buralıyım, seviyorum, gün gelir ayrılmam gerekir ise de özleyeceğimden de adım gibi eminim.
altyapı ve tesisleşme deyince aklına stat yapmak gelen beton kafa zihniyetinin aksine, gerçek modern anlamda altyapı ve tesisleşme için gereken hamleleri yapan, şehrine fayda sağlayan, ben değilim ama futbol romantiği iseniz taraftarları sizi en çok tatmin edecek takımlardan biri olan bu takım yerine ankaragücü'nü seçmek benim anlayabileceğim bir durum değil. pivot santrfor güzel anlatmış zaten, renkleri dahil sevilebilecek hiç bir yanı yok diğer takımının benim için.
takımlardan bahsetmek lazımdı, seven sevmeyen herkesin haklı olduğu şehirdir. sevmeyenlerin sebeplerinden bir tanesi bile haksız değil, bu arada gençken ankara'yı bu kadar sevmezdim, sevene zaten niye diye sorulmuyor, bana da sormayın "seviyorum ulan". babam, kardeşim istanbul'da yaşar, hem iş hem aile ziyareti hem gezme için sık sık giderim, her istanbul dönüşü ne kadar keyifli vakit geçirmiş olsam da "oh be huzur" derim.
ben biraz da tembel, üşengeç bir adamımdır, hele mental yorgunluğu hiç sevmem, bu şehir adamı yormuyor, strese sokmuyor, bunlar benim için önemli. ha soğuğuna da değinelim tabi, doğma büyüme "angara bebesiyim" ama vücudum büyük ihtimal "ekvator bebesi", kasım'dan mayıs'a her sabah soğuğuna küfrederek güne başlarım.
kıssadan hisse, buralıyım, seviyorum, gün gelir ayrılmam gerekir ise de özleyeceğimden de adım gibi eminim.
