40
fatih terim'in bu şekilde getirdiği enerjiye saygı duymak lazım. camianın en ihtiyacı olan şeymiş hakikaten de.
hiçbir dönemde; araya adam sokma, kendi menfaatlerini her şeyin önünde tutup lafa gelince aslolan galatasaray deme, şişip şişip gerinme, tek adamcılık oynama gibi şeylerin "hastası" olmadım. takip eden dönemlerde de bu silahlarının bir bir kendisine nasıl döndüğünü izledim. yıllarca derin yapıyla kol kola olan terim'in son dönemde federasyon başkanının da dahil olduğu derin siyasi yapılanmanın mağduru olunca "eden bulur" diyesi geliyor insanın.
futbolculuğu döneminde adam dövmeler, at oynatmalar filan bir şekilde sümen altı edildiğinden; karakteri de "mangalda kül bırakmaz" edasıyla gelişti terim'in. her dönem bir beylik lafı bulunurdu cepte; galatasaray yerde kalmaz, elimi kalbime götürdüm, bizim yanımızdakiler düşmez, biz bitti demeden bitmez vs...
hiçbir yaptığını sevemedim terim'in. belki 2011'de babacan gelişi diyecektim, o da battı. sonrasında zaten koyverdu gitti. ahım da yok bu nedenle. tek bir adama bağlı olmayı sevemedim, uyduramadım kendime.
fakat galatasaray başka. iki kelimeyi dizerek böylesine bir kenetlenme başka bir durumda olamazdı heralde. bütün camia hareketlendi, nerede kalmıştık... diyince. tamam çok kibirli, çok ben kokan bir dizilim. ancak bir ruhu var, havası var. kokusu burnuma geldi dün akşam bu havanın.
adamın böyle bir gücü var ve benim de bir galatasaray'ım.
eeee, nerede kalmıştık...
hiçbir dönemde; araya adam sokma, kendi menfaatlerini her şeyin önünde tutup lafa gelince aslolan galatasaray deme, şişip şişip gerinme, tek adamcılık oynama gibi şeylerin "hastası" olmadım. takip eden dönemlerde de bu silahlarının bir bir kendisine nasıl döndüğünü izledim. yıllarca derin yapıyla kol kola olan terim'in son dönemde federasyon başkanının da dahil olduğu derin siyasi yapılanmanın mağduru olunca "eden bulur" diyesi geliyor insanın.
futbolculuğu döneminde adam dövmeler, at oynatmalar filan bir şekilde sümen altı edildiğinden; karakteri de "mangalda kül bırakmaz" edasıyla gelişti terim'in. her dönem bir beylik lafı bulunurdu cepte; galatasaray yerde kalmaz, elimi kalbime götürdüm, bizim yanımızdakiler düşmez, biz bitti demeden bitmez vs...
hiçbir yaptığını sevemedim terim'in. belki 2011'de babacan gelişi diyecektim, o da battı. sonrasında zaten koyverdu gitti. ahım da yok bu nedenle. tek bir adama bağlı olmayı sevemedim, uyduramadım kendime.
fakat galatasaray başka. iki kelimeyi dizerek böylesine bir kenetlenme başka bir durumda olamazdı heralde. bütün camia hareketlendi, nerede kalmıştık... diyince. tamam çok kibirli, çok ben kokan bir dizilim. ancak bir ruhu var, havası var. kokusu burnuma geldi dün akşam bu havanın.
adamın böyle bir gücü var ve benim de bir galatasaray'ım.
eeee, nerede kalmıştık...
