1949
kendisini canlı olarak ilk defa sami yen'de ki konya(şu an tam emin olamadım rakip başka bir takımda olabilir) maçında izlemiştim. inanılmaz bir füzeyle ağları havalandırıp büyük bir hırsla hasan şaş'la birbirlerini yumruklamışlardı. o gün bugündür necati'yi hep sevmişimdir. özellikle fenerbahçe maçlarında ekstra bir hırsla oynadığını hatırlıyorum ki büyük maçlarda iyi oynayan oyuncular kolay kolay unutulmazlar.
bazen keşke kendısınde hakan şükür istikrarı olsaydı diyorum. uzun yıllar kesintisiz giyseydi formayı fakat necati bunu başaramadı.bu bir yandan kötüde olmadı aslında.uzun bir aradan sonra iştahla dondugu 12 sezonunda ki muthiş performansı şampiyonluğa gidilen yolda önemli faktörlerden biriydi. sezon sonunda forma giyemeyeceğeni anlayıp takımdan ayrılması ise takdir edilmesi gereken bir hareketti. benim için ömür boyu galatasaray tarihinde hatırlanacak oyuncular arasındadır kendisi. tabi yorumculuğu da bir o kadar kötü onuda söylemek lazım. kendisini o konuda oldukça geliştirmeli.
bazen keşke kendısınde hakan şükür istikrarı olsaydı diyorum. uzun yıllar kesintisiz giyseydi formayı fakat necati bunu başaramadı.bu bir yandan kötüde olmadı aslında.uzun bir aradan sonra iştahla dondugu 12 sezonunda ki muthiş performansı şampiyonluğa gidilen yolda önemli faktörlerden biriydi. sezon sonunda forma giyemeyeceğeni anlayıp takımdan ayrılması ise takdir edilmesi gereken bir hareketti. benim için ömür boyu galatasaray tarihinde hatırlanacak oyuncular arasındadır kendisi. tabi yorumculuğu da bir o kadar kötü onuda söylemek lazım. kendisini o konuda oldukça geliştirmeli.
