• 301
    artık izlemekten keyif almadığım spordur. en son keyifle futbol seyrettiğim zaman 2014 dünya kupası oynanıyordu.

    futbol'un endüstriyelleşmesinden girip romantik blogger edebiyatı yapmak istemiyorum ama cidden işin boku çıktı. vasat oyunculara ödenen uçuk bonservisler, sahada hiçbir ağırlığı olmayan yıldızlar, heyecan vermeyen transfer haberleri...

    manchester united ilk onbirinden 4-5 kişiyi anca tanıyorum. galatasaray için adı geçen oyuncuların çoğunun adını ilk defa duydum. son 4 senedir ne bir uefa finali ne de şampiyonlar ligi finali bende ilgi uyandırdı. oyuncular bile bu kupaları kazandıklarında sevinmeyip seviniyormuş gibi yapıyor sanki. her şey öyle yapmacık geliyor ki. granit xhaka'ya ödenen bonservisi duyduğumda içim öyle bir cız etti ki transfer haberi takip edemez oldum. hangi topçunun fiyatı nedir bilmiyorum. bildiğim tek şey olması gerekenden çok fazla para ödendiği. dünyadaki her futbolcu için.

    bilemiyorum sözlük. ya futbol zidane, henry, ronaldinho gibileri oynarken daha güzeldi ya da ben yine depresyondayım ve hiçbir şeyden keyif alamıyorum. elimde tenis kaldı bir. o da federer oynamayı bırakana kadar.
App Store'dan indirin Google Play'den alın