33
ben de dahil çoğumuz sıkça rakiplerimizle uğraştık, yeri geldi salladık bazı cümleler falan ama her şeyin bittiği ve de bazı şeylerin fark edildiği noktalar vardır daima. 14 mart ankara patlaması ile belki de dostluğun, sporun, canın, ailenin ne kadar kıymetli şeyler olduğunu anladık. inanın artık şikeymiş, şampiyonlukmuş zerre umrumda değil. şampiyon olmasan ne yazar ya? ülke zaten bin bir parça olmuş bari sporda kenetlenelim. bizlere bu kirli tuzakları kuranlar, sporun içinde veya hayatın başka kısımlarında da ayrıldığımızı gördükçe zevk alıyorlardır.
hani ben de kendime inanamıyorum ama beşiktaşmış fenermiş bunları önemsemiyorum artık. önümüzde bir derbi var. ben isterim ki orada sadece galatasaraylılar olmasın. herkese inat fenerlisi, beşiktaşlısı, trabzonlusu, herkes ama herkes el ele, omuz omuza, kardeşçe maçı izlesin. hiç umulmadık büyüklükte bir mesaj verilmiş olur bunu yapanlara karşı.
bırakalım kavga dövüşü. bizler türkiye için varız. türkiye için yaşıyoruz, yaşayacağız. bir kere de barışı sağlayalım bir kere. atam'ın vefatından sonra bu güzel vatan resmen çöküşe geçti. önce sağ- sol, demokrat- chp diye. sonra islamcı- cumhuriyetçi, özalcı- inönücü- çillerci- yılmazcı diye. fenerli- beşiktaşlı- cimbomlu diye. türk-kürt-ermeni-rum, müslüman- hristiyan diye. hanefi- sunni- alevi bilmemne diye.
yetmez mi bu kadar bölünme? daha ne kadar bölüneceğiz?
türk sporu; her zaman önemli noktalarda birleştirici unsur olmuştur. temennim bu dönemde de örnek olacak işler yapılması. ve de birleştikten sonra asla tekrardan dağılmaması. ancak böyle böyle acılı insanlarımızın acısını dindirebiliriz. belki bir faydamız olur bu şekilde.
hani ben de kendime inanamıyorum ama beşiktaşmış fenermiş bunları önemsemiyorum artık. önümüzde bir derbi var. ben isterim ki orada sadece galatasaraylılar olmasın. herkese inat fenerlisi, beşiktaşlısı, trabzonlusu, herkes ama herkes el ele, omuz omuza, kardeşçe maçı izlesin. hiç umulmadık büyüklükte bir mesaj verilmiş olur bunu yapanlara karşı.
bırakalım kavga dövüşü. bizler türkiye için varız. türkiye için yaşıyoruz, yaşayacağız. bir kere de barışı sağlayalım bir kere. atam'ın vefatından sonra bu güzel vatan resmen çöküşe geçti. önce sağ- sol, demokrat- chp diye. sonra islamcı- cumhuriyetçi, özalcı- inönücü- çillerci- yılmazcı diye. fenerli- beşiktaşlı- cimbomlu diye. türk-kürt-ermeni-rum, müslüman- hristiyan diye. hanefi- sunni- alevi bilmemne diye.
yetmez mi bu kadar bölünme? daha ne kadar bölüneceğiz?
türk sporu; her zaman önemli noktalarda birleştirici unsur olmuştur. temennim bu dönemde de örnek olacak işler yapılması. ve de birleştikten sonra asla tekrardan dağılmaması. ancak böyle böyle acılı insanlarımızın acısını dindirebiliriz. belki bir faydamız olur bu şekilde.
