8459
büyük takım futbolcusu olduğuna inanmadığım, hele hele galatasaray futbol takımı kaptanlığını yürütebilecek düzeyde olduğuna hiç inanmadığım futbolcu.
bir futbol takımı şampiyonluklar kazanırken, galibiyet serileri yakalarken, işler güllük gülistanlıkken her futbolcu göze iyi görünür. başarılı bir takımda futbolcu olmak kadar kolay bir şey yoktur. önünde elmander olan, yanında eboue, riera olan, arkasında melo, ujfalusi, muslera olan bir futbolcu için daha güzel bir ortam olamaz neticede. bir takım başarılıyken kusurları olsa bile kimse futbolcuyu konuşmaz. kimse yedek kulübesinde oturup maaş alan oyuncudan bahsetmez, insanlar takım arkadaşıyla kavga eden futbolcuya fazla takılmaz. takım şampiyon olurken taraftarın gözünde selçuk xavi'dir, emre iniesta'dır, yasin ronaldo'dur. kimse kötü değildir, çünkü "sonuç" iyidir, zaten öenmli olan da neticedir. bu tip bir sonuç odaklılığın en büyük handikapıysa başarıya ulaşmış bir takımın tüm unsurlarının kendini büyük takım futbolcusu zannetmesidir düşüncesindeyim. bence başta selçuk olmak üzere bir çok galatasaray futbolcusunun sorunu bu. yakalanan şampiyonlukları aşırı bir biçimde sahiplenmeleri(u: elbette kendilerine başarıdan bir pay çıkarmalılar ancak her futbolcu kendi yeteneğinin farkında olmalı), kendilerini üst seviyede hatta vazgeçilmez görmeleri bu futbolculara ve dolayısıyla galatasaray'a zarar veriyor. yasin'in şakayla karışık ronaldo muhabbetinde, galatasaray'ın kötü zamanında burak yılmaz'ın yaptığı dört yıldız goygoyunda bile bu şişmişlik, bu rehavet görünüyor. selçuk'ta da bu doymuşluk, aşmışlık hissi iyiden iyiye göze çarpıyor. futbolcuların teknik direktör kovdurup, başka hoca getirtmeleri de bu şişkin ego durumunun neticesi. yine kötü olduğumuz bir dönemde, tepkilerin hedefi konumundayken, selçuk'un fenerbahçe maçında galatasaray formasına yaptığı saygısızlık da bunun göstergesiydi.
işte tüm bunlar bence selçuk ve diğer bazı futbolcuların esasen büyük takım futbolcusu olmadığını ortaya koyuyor. büyük takım futbolcusu kendini şampiyonlukta, seri galibiyetlerde, kupa kazanımlarında değil başarısız dönemde gösterir. büyük oynayacak futbolcu büyük sorunlarla başa çıkabilecek futbolcudur. büyük futbolcu krizlerle başa çıkabilecek futbolcudur. büyük futbolcu sıkıştığı zaman, haklı veya haksız eleştiri konusu olduğunda formasını, kaptanlık pazubandını çıkarıp atacak, taraftara gider yapacak futbolcu değildir.
bir futbol takımı şampiyonluklar kazanırken, galibiyet serileri yakalarken, işler güllük gülistanlıkken her futbolcu göze iyi görünür. başarılı bir takımda futbolcu olmak kadar kolay bir şey yoktur. önünde elmander olan, yanında eboue, riera olan, arkasında melo, ujfalusi, muslera olan bir futbolcu için daha güzel bir ortam olamaz neticede. bir takım başarılıyken kusurları olsa bile kimse futbolcuyu konuşmaz. kimse yedek kulübesinde oturup maaş alan oyuncudan bahsetmez, insanlar takım arkadaşıyla kavga eden futbolcuya fazla takılmaz. takım şampiyon olurken taraftarın gözünde selçuk xavi'dir, emre iniesta'dır, yasin ronaldo'dur. kimse kötü değildir, çünkü "sonuç" iyidir, zaten öenmli olan da neticedir. bu tip bir sonuç odaklılığın en büyük handikapıysa başarıya ulaşmış bir takımın tüm unsurlarının kendini büyük takım futbolcusu zannetmesidir düşüncesindeyim. bence başta selçuk olmak üzere bir çok galatasaray futbolcusunun sorunu bu. yakalanan şampiyonlukları aşırı bir biçimde sahiplenmeleri(u: elbette kendilerine başarıdan bir pay çıkarmalılar ancak her futbolcu kendi yeteneğinin farkında olmalı), kendilerini üst seviyede hatta vazgeçilmez görmeleri bu futbolculara ve dolayısıyla galatasaray'a zarar veriyor. yasin'in şakayla karışık ronaldo muhabbetinde, galatasaray'ın kötü zamanında burak yılmaz'ın yaptığı dört yıldız goygoyunda bile bu şişmişlik, bu rehavet görünüyor. selçuk'ta da bu doymuşluk, aşmışlık hissi iyiden iyiye göze çarpıyor. futbolcuların teknik direktör kovdurup, başka hoca getirtmeleri de bu şişkin ego durumunun neticesi. yine kötü olduğumuz bir dönemde, tepkilerin hedefi konumundayken, selçuk'un fenerbahçe maçında galatasaray formasına yaptığı saygısızlık da bunun göstergesiydi.
işte tüm bunlar bence selçuk ve diğer bazı futbolcuların esasen büyük takım futbolcusu olmadığını ortaya koyuyor. büyük takım futbolcusu kendini şampiyonlukta, seri galibiyetlerde, kupa kazanımlarında değil başarısız dönemde gösterir. büyük oynayacak futbolcu büyük sorunlarla başa çıkabilecek futbolcudur. büyük futbolcu krizlerle başa çıkabilecek futbolcudur. büyük futbolcu sıkıştığı zaman, haklı veya haksız eleştiri konusu olduğunda formasını, kaptanlık pazubandını çıkarıp atacak, taraftara gider yapacak futbolcu değildir.
