182
şu maçta 70. dakika civarlarından itibaren oynayan rodriguez'li, sinan'lı, carole'lu genç kadronun ortaya koyduğu oyun benim bu sezonla ilgili ilk ve son umutlu olduğum andı sanırım. o genç oyuncuların egosuz, kaprissiz futbolu belki yanıltıcı ama gerçekten keyif veren, özlediğimiz bir şeydi. birkaç dakikalığına da olsa dortmund falan gibi hızlı, ayağa oynayan, rakibe basan dinamik bir takım olmuştu galatasaray. ama o gençlerin üzerinde hiç durulmadı. çünkü onların enerjisini disipline etmeye değil de kendilerini değersiz ve yetersiz hissettirmeye yönelik bir oluşum var bu kulübün her noktasında. onlar da bu durumdan nasiplenip, ufalıp kayboldular. örneğin rodriguez, sezon başındaki halinden buraya dönüşümü aklıma almıyor. carole yeni yeni ilk 11'e girmeye başladı, balta bile oynadı onun yerine kaç maç. umarım denayer'i de böyle olumsuz etkilememişizdir. o çocuğun önünde galatasaray'ınkinden çok daha parlak bir gelecek var, kurtarmalı kendini.
